بچه ها واقعا دلم گرفته و دارم دق میکنم ببخشید اگه تکراریه
هیچ نقطه مثبتی توی زندگیم نبود و تازه بعد از ۳ ماه کات برگشته بود و دوباره داشتم میخندیدم،اما چیزیو ازش دیدم ک نباید و واسش طومار نوشتم و اونم هیچی نگف
.
ببخشید تکراریه چون دلم خونه
بچه ها نامزد=دوس پسر
ما یه سال با هم بودیم و خیلی این بین قهر و اشتی کردیم
اون ۳۸ سالشه و من ۲۳ و جفتمون مجرد بودیم از اول و هستیم الان
لطفا ب اختلاف سنی گیر ندین چون من کمبود محبت پدر داشتم و ایشونم اوایل حامی روحیبودن و چون عزت نفسمم بخاطر سبزه بودن و لاغر بودنم کم بود فک میکردم بهتر از این نمیاد،چون خاسگار ندارم و دو دستی چسبیده بودمش
همیشه وقتی باهاش بیرون بودم میدیدم گاهی چشاش میچرخه یا تاکید روی داف بودن دخترای اکسپلور داره گاهی، ولی خودمو گول میزدم، قبلا جرئت نکرده بودم فالوش کنم چون از حقیقت میترسیدم و تا جایی ک میدونسم دخترای ۲۰ ساله ی فامیلشون و زنای متاهل و قرتیه فامیل رو فالو داشت و هی باهاشون میلاسید و سر همینا شونصد بار قهر کردم باهاش،چون همه بهم میگفتن پسری ک تا این زن نگرفته بخاژر اینه ک سرش گرم بوده این همه سال و حس نیاز ب زن نمیکرده و البته از بس چشمش پر بود ک کمالگرا شده بود توی انتخاب زن.ولی دیشب تیر خلاص بود، بالاخره دل رو زدم ب دریا و فالوش کردم و دیدم بلهههه از ۱۰۰ نفری ک فالو کرده ۸۰ تا دخترن و چند تا دختر کیس ازدواج رشته خوب و خوشگل هم فالو داشت
و قطعا ک ریپلایشون هم میکرد و خودم کامنت تبریکشو دیدم زیر یه پستا براشون
دارم دق میکنم چیکار کنم خداااا
چجوری ب زندگی برگردم💔💔💔
