از وقتی یادم میاد هیچوقت پیشنهاد دوستی نداشتم البته اینم بگم تازه از دوران کنکور در اومدم بیرون همیشه سزسنگسن رفتار میکردم همش سرم تو کتابا موند ولی بقیرو الان میبینم اکثرا تو رابطن دارن عشقو تجربه میکنن من چرا اینجوریم چرا هیچکس از من خوشش نیومده بقیه میگن قیافم خوبه حتی دیدم کسایی ک از لحاظ قیافه ای خوبم نیستن اونا هم تو رابطن، من بعد چند سال و اندی از یکی خوشم اومده حتی نمیدونم اگ ی روزی بخواد بهم پیشنهاد بده باید چی جوابشو بدم اصا شاید ادمیم به دل نمیشینم، یکیو خیلی دوس دارم ولی اونم مث بقیه مطمینم بهم پیشنهاد نمیده، نمیدونم شاید مشکل از خودمه هیچوقت تو حرف زدن با پسرا خوب نبودم و نمیدونم چطو رفتار کنم فقط در حد سلام وعلیک
خدا همیشه بهترینهاشو به کسایی میده که در انتخابهاشون به خدا اعتماد و توکل دارن🎀 **همه چیز از فکر آغاز میشود ،فکر ما تبدیل به احساس میشود و احساس در ما باعث بروز یک رفتار میشود.و این رفتار ما پس از مدتها عادت و سپس تبدیل به شخصیت ما میشود☝🏻**
خوبه اینطوری ولی تا زمانی ک عاشق نشدی الان یکیو با تموم وجودم میخوام ولی هیچی بلد نیستم مث بچه راهنمایی هامیبنمش لکنت میگیرم و دستام میلرزه حتی در حد ی صحبت عادی نمیتونم باهاش حرف بزنم
والا نمیدونم سرسنگین هم نباشی میگن جلفه، بخت توام باز میشه نگران نباش ولی به اونی که ازش خوشت میاد چراغ سبز نشون بده یکم رو بده بهش خو ببین سمتت میاد یا میره از بلاتکلیفی در میای