کسی را از خوب بودن، خسته نکنیم! خدا نکند انسانی از خوب بودنش خسته بشود، آدمی بشود که مهربانیش هربار نگران و آزرده خاطرش کرده… چرا که آن وقت است که می ماند بلاتکلیف، نه بد بودن را بلد است، و نه توان خوب ماندنش است، آن وقت است که میگریزد… هجرت از دنیای آدم ها، به خلوتی که درونش پوچِ پوچ است. سکوتی که قالبش تنهایی است، که خودخواسته نبوده و لذت بخش نیست…
آدما رو خسته نکنید از خوب بودن،
از مورد اعتماد بودن،
از ساده بودن؛
اینروزا تنها چیزی که پیدا نمیشه، آدمیه که کنارتون بمونه، بدون اینکه به منفعتِ خودش فکر کنه
آدما رو از آدم بودن خسته نکنید.
نیایید یک نفرو از دنیای خاکستری خودش بکشید بیرون و بهش رنگین کمان نشون بدید و بیاریدش توی دنیای رنگی بعد .......
اون ادم دیگه نمیتونه ادم سابق باشه دنیاش از همون خاکستری به سیاه تغییر رنگ میده
کاش ادمهارو دقیقا برمیگردوندید به دنیای قبل از خودتان و بعد میرفتید
فکر اون ادم و فکر های شبانه اون کم نبود که شما هم بهش اضافه کزدید
کا ش ادمهارو خسته نکنید از .......