نامزدمو خیلی دوست دارم اما خیلی پشتی مامانشه همیشه
چند هفته دعوا داریم بخاطر حسودیای مامانش
بهش گفتم فردا بریم بیرون منطقی حرف بزنیم چی بگم بهش قانش کنم پشتمو خالی نکنه آخه نمیشه اینجوری ک هر دفعه بخاطر مامانش پشت منو خالی کنه
والا شوهر آدم پشتش نباشه آدم باید بره بمیره
شوهر منم همین بود
بعد اینکه اومدیم خونه خودمون بهتر شد
البته خونم یکم فاصله داره از خونه مادرشوهرم
اینقددددد بهش محبت کردم ک کم کم بدیای خانوادشو دید
البته واسه همه ی جورع ولی ب احتمال زیاد بری خونه خودت بهتر میشه
خواهرشوهرام پشتم بد میگفتن اینم قبول میکرد با من دعوا رو شروع میکرد
میگفتم چرا وقتی میدونی ددورغه باور میکنی میگف نمیتونم دلشونو بشکنم
اما الان کسی حق نداره بگه رو چشت ابروعه
