ای بابا !!! چقدر زندگی چرت بوده ، آدم تو سنین چهل میفهمه !!!! خوب که چی !! درس خوندیم ! عاشق شدیم ! کار کردیم ! الان مثل پرایدی که تو دست انداز افتاده و هر طرفش یه صدایی میده شدم
چهل !!! بعدش پنجاه بعدش ۶۰ !!!! همین دیروز بود دانشگاه ! چقدر زود گذشت ! بیهوده است بیهوده .
عمر زیاد هم به درد نمیخوره ، خودم بیمارستان کار می کنم . همه احساس ها و شور ها ، انگیزه ها و زیبایی ها ، همش کشک بود .
لذت ببر از هر سنی که درش هستی
منم در استانه چهل هستم.
ولی اینطوری فکر نمیکنم. شما انگار خیلی بیشتر از من افسردگی داری
منم۶۴ هستم دراستانه ۴۰
همش میگم چی بدست اوردم تمام ثمره زندگیم یه دختر ۷ سالس همین
دوتا مدرک گرفتم که الکی
نه کاری نه خونه ای نه ماشینی نه پیشرفتی هیچی
یعنی به اهدافتون رسیدید و این حس و دارید؟
افسردگی گرفتی
درمان کن
تو 40 سالگی تازه شور زندگی پیدا می کنی
چون ثمره های زندگیت بزرگ شدن و دنبال زندگیاشونو دارن می گردن
ولی شاید باورت نشه موهای سفیدمو ک میبینم خوشم میاد میگم دختر جون بزرگ شدی جا افتاده شدی با تجربه شدی 🤍. سنمو خیلی دوست دارم
ولی از پیری زیاد و مریضی هاش بدم میاد دوست دارم ۵۰ ۶۰. دیگه تموم بشه
منم 18 سالمه همین حسو دارم
منم ۶۴ هستم ، فقط از هفت سالگی یه کیف به دست یا مدرسه یا دانشگاه و الان کار .
ازدواج هم نشد . یه پراید گرازه با بدنی خسته .
به نظرم کافیه ، بیمارستان کار می کنم ولی اصلا به سلامتیم اهمیت نمیدم ، زندگی با قرص و دارو به چه دردم میخوره وقتی سالم و جوون بودم کاری نکردم
