قهربا شوهر

۹۰ درصد مردای ایرانی بچه ننه ان

سلام. تاپیک قبلی‌تو خوندم. بازش نکردی که خوب متوجه شم حق داری یا نه، ولی اگه همسرت میدونه مادرش مقصره، یه کم دیگه همونجا خونهٔ پدرت بمون. اگه زنگ زد، جواب بده. خیلی هم مؤدبانه. اصلا اصلا اصلا دعوا نکن. حتی گله هم. خانواده‌ت هم بهتره به روی خودشون نیارن زیاد. اگه گفت بیا، بگو نه بهتره خونهٔ خودمون بریم. صبر میکنم شرایط جور شه.

اگه بتونی تحمل کنی و خیلی دلتنگی نکنی و اصلا هم نذاری کار به دعوا بکشه، شرایطو مهیا میکنه کم‌کم و ایشالا میرین سر خونه‌زندگی‌تون.

موفق باشی.

ببین گلم شایدم تذکر داده و مادرش گوش نکرده

درکت میکنم میفهمم چی میگی ولی واقعا اگه شوهرا پشت زنهاشون مثل کوه بودن جامعه انقد طلاق نداشت بنظرم

شایدم نمیتونه روبه رو مادرش وایسته و دعواش کنه

حالا شما نه بهش پیام بده نه زنگ

ببین واکنشش چیه

عزیزم❤️

نه این جوریا نیست ولی خب نباید انتظار داشته باشی رفتارش با شما و مادرش یکی باشه

اون‌مادرشه شما خانومش اول به این فکر کن در جایگاه یه خانم چجوری دل شوهرتو بدست بیاری

بخدا ملکه رو زمینم باشی بازم شوهرت یه نگاهش پیش مادرشه. میدونم این چیزارم به شوهرت گفتی و حرفاتو زدی اونم الان بین دو راهی گبر کرده بین شما و مادرش

سعی نکن خودتو در حد انتخاب بذاری براش. یا شما یا مادرش

الان سفت و محکم بیاد پیش شما خب مادرش آبروشو میبره 

شما یه کم زمان بده دیدی بهتر نشد بعد جدی و محکم پیش برو

خدا ازش نگذره چون باعث دل دوتا جوون شده

ببین بخدا پسرشم میخواست این جوری رفتار نمیکرد 

پس این جور آدما عقده ای هستن

یه مدت صبر کن

گذر زمان خیلی چیزارو تغییر میده

شوهرت باید خودش از ته دل سمتت بیاد 

نه منظورش این نیست. اعصابش داغونه و کلافه شده حسابی. فعلا نرو رو اعصابش‌.

کارهایی که بهت گفتمو بکن.

باهاش هم اصلا دعوا نکن.

ببین همهٔ اونایی که ده پونزده سال از ازدواجشون گذشته اینو میگن که تا می‌تونین اصلا زیاد خونهٔ مادرشوهر نمونین. چه خوبش، چه بدش. فعلا همونجا خونهٔ پدرت بمون تا همسرت سراغتو بگیره. خودتم نرمش نشون بده بهش. ولی اونجا دیگه نرو، مگه برای سر زدن و مهمونی.

ولی راستش به هیچ وجه باهات موافق نیستم که باید پا میشد باهات می‌اومد خونه‌تون. 

اتفاقا اون کار خیلی بده.

ببین اونم غرور داره، بیاد قهر خونهٔ پدرخانمش؟

شک نکن الان از مادرش گله گرده و حسابی ناراحته، خیلی هم دلتنگته. ولی اصلا اصلا اصلا توقع نداشته باش بیاد خونهٔ شما.

چند روز بگذره خودش زنگ میزنه. بیاد اونجا همو ببینین، یا برین بیرون دور بزنین. فعلا خونهٔ مادرش نرو. حرف و دعوای اون روز رو هم پیش نکش دیگه. اینا تبرهاییه که به درخت زندگی‌تون میزنین. زخمه همش. بعدا پونزده سال دیگه هر چقدر این زخم‌ها و تبرها کمتر باشه، خوشبخت‌ترین و همدیگه رو بیشتر دوست دارین. مواظب زندگی و رابطه‌تون باش.

نه عزیزم کارش این معنی رو نمیده. پیش خودشم نگو که سوقش ندی به اون سمت.