برای تنهاییم خیلی اشک میریزم
دلم برای خودم میسوزه از اینکه هیچوقت کسی پیدا نشد که دوستم داشته باشه از اینکه کسی عاشقم نمیشه از اینکه همیشه و همه جا تماشا چی ام ، حسرت به دل موندم یه شاخه گل هدیه بگیرم....کاپل ها رو تو خیابون و سینما و پارک ....میبینم بغضم میگیره از این حجم تنهاییم همش با خدا میگم یعنی انقدر زشتم انقدر نقص دارم که لایق یه شاخه گل هم نیسم ؟🥀
خیلی سخته ساده ترین چیزا برای آدم حسرت بشه🥲