راستی لذت تنها بودن را چشیدهای؟
قدم زدنِ تنها ، دراز کشیدنِ تنها توی آفتاب؟
چه لذتِ بزرگی است برای یک موجود عذاب کشیده، برای قلب و سر!
منظورم را میفهمی؟
آیا تا به حال مسافت زیادی را تنها قدم زدهای؟
قابلیتِ لذت بردن از آن، دلالت بر مقدارِ زیادی فلاکتِ گذشته و نیز لذتهای گذشته دارد.
وقتی پسربچه بودم خیلی تنها میماندم؛ اما آنها بیشتر به زورِ شرایط بود نه به انتخابِ خودم.
اما حالا، با شتاب به طرفِ تنهایی میروم، همانطور که رودخانهها با شتاب به سویِ دریا سرازیر میشوند.
#فرانتس_کافکا
