من بدبخت ترین ادم دنیام خیلی زندگیم سخته خیلی سخت همش هم انتخاب اشتباه خودمه دارم میسوزم
بسوزه عشق عاشقی هیچوقت با پسری ک از نظر سطح مالی ازتون پایینه ازدواج نکنید خیلی پایین میایین از همه لحاظ من عشق چشمم کور کرده بود تا ب دنیا اومدن بچه هام ک پشت سرهم شد خوش خوشانم بود یهو بعد چن سال اون روی سگشو نشونم داد ک حتی روحی روانی هم تحملش سخت بود دیگه فشاری مالی ک بماند...ما تا پای طلاق رفتیم اما شوهرم با التماس دنبالم اومد ازم فرصت خاست بخاطر بچه هام و کلی ماجرا ک من برگشتم سر زندگیم اما چون مستاجرم و یک مقدار از پول پیش خونه ای ک نشستم رو قبلا پدرم قرض داده بود تا شوهرم بهش پس بده و نداد الان یک سال شد دعوای ما و بدبیاری های ک شوهرم پشت سرهم اورد اصلا پولی دست و بالش نیست الانم نهایت ۲ماه از اجاره ام مونده دنبال خونه هستیم پدرم میگف حداقل۱۰۰ تومن داشته باشین ک بتونید برید خونه ببینید چون۳۰ تومنشو خودش قرض داد ما کلا ۷۰ داریم
حس کردم میخاد وقتی تایم خونه ام تمام شد از صابخونم خودش پولشو پس بگیره چون از اول هم قرار ب همین بود تا یک سال شوهرم نتونه بده صابخونم پولی ک پدرم بهش واریز کرده برگردونه به خود پدرم رو همه این چیزا هم شوهرم چشم دیدن خانواده منو نداره چون من کامل با خانواده خودش قطع رابطه کردم اونم با خانواده من قطع شد حالا چجوری بهش بگم پول پدرمو پس بده تا اینک صابخونه برگردونه گاهی انقد از زندگی سیر میشم دلم میخاد خودمو بکشم خلاص شم این چ زندگیه من دارم😔😔
