جریانو توی تاپیک قبلیم گفتم هررررچی به خواهرم گفتم نمیتونم پسرتو نگه دارم اصلا حسابم نکرد و گذاشتش و رفت بابا من خسته شدم من نمیخوام از خواهرزادم بدم بیاد حتی وقتی میگم نمیتونم مسئولیت قبول کنم دلم میسوزه و عذاب وجدان میگیرم ولی مادرش با کاراش داره باعث این حس میشه سه هفتست نفس نکشیدم دو روزه پهلوهام درد میکنه ولی بازم مجبورم نصف کارای خونه رو بکنم چون اگه نباشم مادرم از پا میوفته سه هفتست بکوب داریم سرویس میدیم الانم باید همش حواسم به پسرش باشه
یکی بگه من چیکار کنم😭😭😭😭
منم ی مدت لله بچه ابجیمو داواشم بودم
ی بار ریلکس گفتم هرجا میری بچتو ببر من میخوام برم بیرون
جواب داد
هر سری بچشونو بیارن من میگم خونه نیستم جلوشونم ارایش میکنم ک فک کنن میرم بیرون
اعصاب میخواد للگی
خیلی جدی صحبت کن با خواهرت چرا انقدر می مونه؟ بهش بگو مهمون تا سه روز مهمونه کارای شخصیشو بکنه حداقل
گوش نمیده
میشینه میگه برام چایی بیارید براش میاریم میگه نه توهم باید بخوری من تنها نمیخورم منم چایی خور نیستم زیاد حالم بد میشه
حتی رخت خوابشم ما جمع میکنیم چون اگه نکنیم خودش نمیکنه یه وقتم مهمون بیاد زشته
وقتی مهمون بیاد جوری رفتار میکنه که مهمونه فکرمیکنه ما هیچی بهش نمیدیم بخوره همیشه گرسنه مونده
یا مثلا سرخود میره سر کمدم از لباسام میپوشه بچشم همین کارو یاد گرفته میره تو کمدم تو وسایلام سرک میکشه و ...
تحصیل کرده هم هست مثلا
ببین گلی من تجربه خودمو میگم ازدواج کردم بچه هم دارم خواهرم که مجرد بود میرفتم خونه مامانم گاهی مثلا کارا میموند حواسم نبود خواهرم بهم میگفت پاشو جمع کن کارا رو بکن خیلی وقتا حواسم نبود واقعا البته من نهایت موندنم سه چهار روز بود گاهی یکبار ولی خب خواهرم با اینکه هفت سال ازم کوچکتره بهم تذکر میداد
اخه وقتی بیدار میشه تذکر بدم جاتو جمع کن؟یا بگم لیوان چاییتو بردار؟یا وقتی مهمون برامون میاد و از جاش پانمیشه من جلو بقیه بگم بجای اینکه دستوراتو دوبرابر کنی پاشو بیا کمکم دارم از خستگی میمیرم؟زشت نیست اینارو من ب کسی که چندسال ازم بزرگتره بگم؟بخدا تنها تذکری که میدم اینه که میگم دستمال کاغذی که استفاده میکنی نذار زمین چون واقعا حالم بد میشه ..خواهرمن فکرمیکنه چون بزرگتره ارباب ماست و ماهمه از جمله پدر و مادرم برده هاشیم وظیفمونه هرکاری بکنیم بچشم همینطوری بار اومده عید که عیدی بهش دادم گفت همین؟درصورتی که من اصلا درامدی ندارم بخوام عیدی بدم
الان با رفتارش باعث شده بچش مونده اینجا من اصلا حتی نمیتونم با بچه حرف بزنم هم عصبیم هم دلم برای بچه میسوزه میخوام حرف نزنم باهاش میگم خب بچست گناهی نداره میام باهاش حرف بزنم بازم میگم همین دلسوزیا رو کردم که دارن ازم سواستفاده میکنن
