هدف تون از بچه آوردن

که ثمره عشقمون ببینیم 

از خوشبخت کردنش لذت ببریم 

من 10سال ازدواج کردم 

خونم دارم ماشینمون هر کدوم جدا داریم 

هر کدوم یدونه مغازه پوشاک داریم جدا گانه شاغلیم 

وقتی رفاه فرزندم میتونم در حد و اندازه خودم برطرف کنم 

نیاز هاش برطرف کنم نه بهترین نه سطح پایین ترین 

وقتی آنقدر کتاب خواندن مشاور رفتم تا ببینم چطور با بچه رفتار کنم 

چرا نیارم هر چیزی آمادگی داره دیگه 

و خیلی دربارش فکر کردیم بد باردار شدم 

میخوان تاج و تختشون بی وارث نمونه🤣

من نمیدونم تو تاپیکا دیدم طرف خونش اجاره ایه چهار تا داره بعد میناله میگه هیچکس بهم خونشو اجاره نمیده 

حالا یه عده مال و اموال دارن میگن نمیخوایم به غریبه برسه

تو که خونه هم نداری برا تجربه حس مادری( شب بیدار موندن و پوشک عوض کردن) مجبور بودی چهارتا بیاری؟؟؟ با یکی کارت راه نمیوفتاد؟؟؟

ما بعد از ده سال که کلا قصد نداشتیم رفتیم خونه خودمون 

کاملا یه خلایی رو حس کردیم 

حس کردیم یه چیزی کمه 

خونه ،ماشین،شغل خوب 

همه چیز و داشتیم.

بعد از بچه ها ورق برگشت و برگشت و بذگشت 😔

یعنی زندکیتون بدترشد

من هنوز مجردم ولی ارزوی مادر شدنو دارم، چون ادم بعضی وقتا به یه مرحله ای رشد شخصیتی میرسه که دلش میخواد این همه عشق و تجربه و خلاصه هر چی که درونش هست رو برای یه موجود دیگه خرج کنه و رشدش بده، انگار انقدر درونم پر از احساس میشه که باید یه بچه داشته باشم که بتونم براش خرج کنم 

اره والا 

امید وارم تا شعور کافی به دست نیاورده بچه نیاری

خودخواهی زیاده خواهی

حرف مردم

پز دادن و فخر ک منم نازا نیستم و تشکیل خانواده دادم

بدبخت کردن بچه

منت گذاشتن سر اون بچه

استفاده ابزاری از اون بچه 

بیچاره کردنش توی فقر و محدودیت و شرایط مزخرف خانوادگی

دوست داشتم حس مادربودنو تجربه کنم اینکه یه موجود زنده تو بدنت باشه واسم هیجان انگیز بود ولی پر از چالش و کلن بچه داری هم برام سخت بود بچم تک فرزند شد اگه شرایط مالی اجازه میداد یه پرستار میگرفتم برای بچه ها دو تا بچه پشت هم میاوردم 

منظورم همه نیست دیدم ک میگم

قصد جسارت هم نداشتتم

واقعا به اونایی ک خانوادشون همه جوره پشتشون هستن غبطه میخورم خانواده من ک سختگیر اوووف کی میشه از این جهنم دره خلاص شم