من تک فرزندم یه خوبی هایی داره یه بدی
پدر و مادر من از اینکه بین بچه هاشون فرق بزارن خیلی میترسیدن دیگه من تنها موندم
البته خیلی بهم رسیدگی میکنن و وابسته من هستن
خودم به نظرم دوتا خوبه
من خودم با مامانم دوستم بعضی وقتا خواهر میشیم بعضی وقتا دوست صمیمی
همه چی برای هم تعریف میکنیم و خوشیم
با پدرم که دیگه خیلی شوخی میکنم
ولی بعضی وقتا خیلی متوقع میشن بازم باهاشون که صحبت میکنم متقاعد میشن
میخوایم بریم تفریح و مسافرت هم بازی نداشتم هم بد بود چون اغلب تنها بودم ولی خب درونگرا هم هستم
دو تا بچه هم بینشون دعوا هست هم بینشون شیرینی
همه چی بستگی به نظر خودت و شرایط زندگیت داره