چرا کسی ک حرف های ناامید کننده یا منفی میزنه کم کم از چشم میوفته
یا کسی که همش ناراحته ناله میکنه طرد میشه
در عوض چرا کسی ک شاد و پرانرژی همیشه همه جا خواهان داره
واقعا چرا خب شاید کسی ک حرف های منفی میزنه دلیلی داره
هیچکس حوصله نداره این چیزارو بشنوه
من یکی که کاسه اعصابم لبریزه
حوصله نالیدن کسی رو ندارم
در عوض عاشق کساییم که صورتشونو با سیلی سرخ نگه داشتن و با وجود هزار تا مشکل ادامه میدن
چون اون فردی که روحیه ای شاد داره هم مشکل داره اما به خدا امید داره حرفاشو و درد هاشو به خدا میگه بقیه رو اذیت نمیکنه
مردم اینقدر برای خودشون مشکل دارن پس آدمی که حرف مثبت میزنه حالشون رو خوب میکنه به زندگی امید وار میکنه
تو خودت از آدم منفی خوشت میاد یا مثبت ؟
این دیگه قانونشه مردم همیشه به دنبال شادین به دنبال اون وایب مثبتن که از آدم شاد بگیرن نه غم و ناراحتی
چون طبق فرگشت تکاملی
انسان ها دنبال بقا و زندگی هستن
پس حرفای منفی زیاد براشون لذت بخش نیست
مخصوصا اگه یه دختر بخواد اینا رو به یه پسر بگه
چون پسره میگه ما اومدیم حال کنیم
این دختر مغز ما رو آشغال دونی میدونه
هر چی شنیده و درد داره ، میریزه تو ذهن ما
نا امیدی حس منفی و بدی داره
احساسات و بار این عواطف حالا چه خوب و چه بد از ادما به بقیه منقل میشن
کسی ک کنار شخص نا امید با ناله و منفی بافی هست این احساس بد و تجربه میکنه و کم کم ناخواسته ازش دور میشه
کسیم که کنار فرو شاد هست حس خوب و لذت بخش امید و شادی تجربه میکنه و از اینکه دوباره به این لذت برسه خود به خود با اون فرد ارتباط بیشتری داره
ارسال نظر شما
این تاپیک قفل شده است و ثبت پست جدید در آن امکان پذیر نیستجدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
