سلام دوستان. امروز مثل خیلی روزای دیگه دلم گرفته امسال سی سالم میشه و هیچ دوستی ندارم هیچ تفریحی ندارم هیچ شغلی ندارم بیکار توی خونه نشستم فوق لیسانس دارم ولی کار پیدا نکردم چون سابقه کار یا مدرک خاص دیگه ای ندارم. دلم خیلی زیاد گرفته نه با کسی توی رابطه هستم نه هیچ دوستی دارم قبلا که دانشجو بودم دوست داشتم ولی بعدش دیگه ارتباطی نداشتیم همه همسنای من متاهل هستن دیگه نمیشه تو این سن با کسی تازه دوست شد همش فکر شوهر و بچه و اینا هستن. بعضی روزا شده مثلا ده روز از خونه اصلا بیرون نرفتم خیلی سخته هیچکس نباشه باهاش حرف بزنم یه قدمی بزنم با خانوادمم خیلی راحت نیستم نهایتا خانوادگی باهم بریم یه جایی. دلم میخواد دوست داشتم باهاشون میرفتم بیرون میگشتم روحیم عوض میشد یا حداقل یه پیامی به هم میدادم میگفتیم میخندیدم خیلی سخته که گوشی من چندماه به چندماه زنگ نمیخوره خیلی زیاد احساس تنهایی دارم
پس چیکار میکنی؟
یه تکونی به خودت بده برو سرکار،این همه کار هست،همکار پیدا میکنی،ارتباطاتت گسترده تر میشه
همه اینجورین ولی کسی از تنهایی نمرده
هروقتی دلت گرفت ی تاپیک بزن میام اینقدر میخندونمت اندازه ۵سال
کارم زیاده دنبالش برو
سعی کن شاغل بشی.
حداقل نصف روز مشغول میشی.
تک فرزندی؟
فوق لیسانس چی داری؟ دنبال کار بگرد یا توی مهدکودکا و پیش دبستانیا کار کن یا آزمون استخدامیا رو شرکت کن بخون تا قبول شی،یا حق التدریسی برو تدریس کن بلاخره بخشنامه ای چیزی میاد استخدام میشی
من ک یه جوری شدم دیگه ذوق هیچی ندارم
دلم میخواد ب م برا حودم زندگی دلخوامو بکنم
منم مث شما
من چی بگم تازه من ۵سال ازت بزرگترم من شاغل نیستم
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
