فکر کنید جای پدر و مادرتون هستید

میداد 

حرفتون خیلی زیبا بود

یکم بیشتر مراقب مراقب میبودم یکم بیشتر توی کاراش سرک می‌کشیدم ازش دلیل میخواستم 

ب فکر آینده بچه هام بودم ن این ک در لحظه زندگی کنم و هرچی دارمو بفروشم ،وقتی دیدم بچه هام ب درس خوندن علاقه دارن هرطور شده حمایت شون می‌کردم

نمیذاشتم دخترم با پسرها بازی کنه

۷ تا بچه رو نمیاوردم تو این دنیا ک برای رسوندن به  خواستهاشون یا کمک کردن بهشون کلا  به هر شکل   تبعیض بیفته بینشون  

💔🤦‍♀️

بین ما ۷ تا کلی تبعیض  و ناحقی شده    جوری خود والدینم  میددنن و کاری از دستشون ساخته انگار نیست 

ممنون♥️

پدر و مادرم هر دو آدم های خوبی هستن 

اما زیاد بچه آوردن 

همون سه تا اول براشون کافی بود 

یا شش تا اول 

دیگ ما چند تا آخر چرا بدنیا آوردن آخ🥴

جای مامانم بودم کاری نمیکردم که بچم ازم بترسه یا اصلا وقتی سابقه بیماری روانی داشتم هیچ وقت بچه دار نمیشدم 

واقعا فقط دو بچه خوبه 

نمیزاشتم تنها بزرگ شه انقدر با دیگران رفتو امد میکردم تا منزوی نشه

میزارم خودش هرجا میخواد بره حتی مسافرت سه روزه که بعدا نگه جوونی نکردم

حتما کلاس رزمی ثبت نامش میکنم بتونه از خودش دفاع کنه و ضعیف نباشه 

میزارم رل بزنه ولی باید منم درجریان بزاره تا ببینم چجور ادمیه اگه شکست هم خورد مثل رفیق صمیمی باهاش رفتار میکنم که حالش خوب شه

واسه هدفش کمکش میکنم تا برسه به ارزوهاش و.. 

زیاد از بچم تعریف می کردم که اعتماد به نفسش زیاد بشه 

والا تنها کاری ک بهشون یاد میدادم سیاست داشتن و اعتماد به نفس

پدرم خیلی رفتار خوبی داشته باهام من عمرا بتونم انقدر صبور مقتدر مهربان برای بچه ام باشم. فقط شاید دوست داشتم یک مقدار بیشتر از لحاظ عاطفی بهم نزدیک میشد 

جای پدرم بودم با بچه ام رفیق میشدم بهش حس اطمینان و امنیت میدادم میذاشتم طعم جوونی و خوشگذرونی رو بچشه چیزیکه هیچوقت بهمون نداد کل عمرمون رو یه شیشه ی سخت راه رفتیم و ازمون انتظار داشت مثل پیرزنای ۷۰ ساله رفتار کنیم 

جای مادرم بودم با پدرم ازدواج نمیکردم چون مردسالاره و میگه حرف آخر حرف منه فقط باید بگید چشم با انتخابش مارو تبدیل به چندتا افسرده کرد

از بچه هام بیشتر کار میکشیدم و اینقدر لوس نمیکردم شون