کاریش نمیشه کرد منم این مدلیم
تعداد دوستام کمه با هر عوضی هم نمیتونم سریع اخت بشم
متاسفانه دوروبرمم همه از دم اشغال و عوضی و حسود
دیگه سرم ب کار خودم گرمه واسه پیشرفت خودم و بچه هام بیشتر وقت میزارم
پسرمم معلمش میگه خیلی باهوشه میخام یکی از هدفامو بزارم تابستونی جهشی بخونه بجای این کافه با صغری کبری رفتن والا خیلی هم درونگزایی خوبه همه اشغالن همه حسودن همه
من ک پسرم هشت سالشه انقد ب تغذیه اش رسیدم ک قد و هیکلش مثل بچه های سیزده ساله اس فقط عمق حرص رو تو چشمای فامیل و دوست میبینم