همسرم اجازه نمیده با یکی ک هم سن خودمه برم بیرون نمیزاره با دوستم برم من چند ساله میشناسم دوستمو دختر خوبیه ولی چون با کسی ک تو رابطه بوده نامزد کرده میگ نه دختر خوبی نیس وگرنه بخدا دوستم اینجوری نیست خودشم الان متاهله حواسش ب شوهرشو و زندگیشه من کلن قبل ازدواج بابام خیلی محدودم میکرد فکردم بعد ازدواجم مستقلم ولی از بس تو خونه بودم افسرده شدم تنها نمیتونم برم بیرون چون حوصلم سر میره میگ با ابجیت برو ولی دوستات نه آخه من خودم عقل دارم متاهلم میفهمم ک چطور باید برخورد کنم ولی حس میکنم خیلی غیر مستقیم محدودم دوروز دیگ بچه دار بشم چطور از پس خودم بر بیام هر ضربه ای ک میخورم از دست مردای تو زندگیمه از خودم اختیار ندارم چیکار کنم که عین بچه های دوساله برخورد نکنه بام. من بخاطره احترام باهاش صحبت میکنم نظرشو میپرسم که دوروز دیگه بحثی پیش نیاد ولی اون هی میگ نه بعدم دعوامون میشه و قهر. میکنه اصن انگار هرچی اون بگه میگم تو خونه حوصلم سر میره میگ خو برو خونه ما یا خودتون سر بزن آخه ینی چیییییی چیکار کنم اگ کار خودمو کنم باز قهر میکنه و دعوامون میشه از بس دور خونمون شلوغه نمیتونم برم بیرون تا آخر ک نمیتونم با بقیه ارتباط برقرار نکنم....... از تجریه هاتون بگین لطفا اینجوری بگذره از شدت افسررگی و اضطراب میمیرم🫠💔
عزیزم نمیشه یک طرفه نگاه کرد
شاید شوهرت ی چیزی میدونه و تو ی چیزایی رو نمیگی به ما
اصلا نمیشههههه
الان با تمام این تفاسیر و داستانا به بچه هم فکر میکنی واقعا؟؟🙄
وای حالا دقیقا برعکس شوهره من . بخدا بزور میخواد برای من دوست و رفیق پیدا کنه . هی میگه با فلانی برو بیرون . با فلانی برو بازار . 🫠🫠
عزیزم گفتم قضاوت نکنین ... من همچیو گفتم ک مشکلم حل شه شوهرم پسر عمومه باباش ک عمومه خیلی رو زنش تعصب داره نمیزاره زیاد با بقیه ارتباط برقرار کنه زنشم خیلی افسرده شده حس میکنم تو خونشونه کلن ...... شوهرم یخورده زود قضاوت میکنه خو من چندساله دوستمو میشناسم یه رفیق بیشتر ندارم هرچی بد بودو از خودم دور کردم فقط خوبه لین بود واسه اینکه حوصلمون سر نره حتا تا یه بازارم نمیتونم برم حتا دختر خاله هام...🙂
شوهر منم همین طوریه ؟ولی ازدواج من سنتی بود ومن نمیشناختمش،شما که پسر عموت بود چرا قبول کردی؟
یبار گفت باشه فقط حواست باشه به خودمونو زندگیمون آسیبی نرسه ولی الان باز حرف خودشو میزنه عادت کرده همش زیر حرفاش بزنه و تر بزنه تو اعصابم
من حتی یه دونه دوست ندارم ،الان بعدا ز ۹سال زندگی یکم بهنر شده ،ولی آدم بااین مردها پیر میشه ،من تو این چند سال فقط دررحال جنگیدن برای این زنگی بودم چیزهای که برای بقیه یه چیز عادی من برای بدست آوردنش باید مداوم دلیل بیارم وتوضیح بدم
حق داری واقعا سخته🫠 ولی میدونم که اگ مث خودشون باشیم و یخورده دلمونو سنگ کنیم و کار خودمونو کنیم و مستقل باشیم بیشتر دنبالمون میوفتن فقط راهش اینه که نفهمن خودمونو بخاطرشون تباه میکنیم و وابستشون نیستیم چون اگ بفهمن بیشتر اذیت میکنن
اره عزیزم درست میگی دقیقا باید همین کار کنیم من هرجا باید برم باید یکی باهام باشه ولی الان به برادر میخوام بگم بهم رانندگی یاد بده تا کم کم خودمو از وابستگی بقیه بکشم بیرون کم کم مجبورش کنم گواهینامه بگیرم
زندگیمو خیلی دوست دارم ولی سعی میکنم خودمو طوری نشون بدم که اگه بخواد اذیت کنه بهش بگم راحت میتونم از پس خودم بربیام تا اونم اینجوری خودشو اصلاح کنه ،سعی کن زندگی افرادی که زن وشوهر باهم موفق هستند را براش مثال بزنی تا کم کم رام بشه