من دوست پسرم ازدواج کرده گاهی زنگ میزنه من باهاش بد برخورد نمیکنم اما چند بار گفته همدیگه رو ببینیم گفتم نه حتی گفته برات ماشین خارجی می خرم گفتم نه
ببین بعضی وقتا تو ادما رو نمیبخشی برا اینکه اونا پشیمون شدن...
تو اونارو میبخشی برای اینکه خودت اروم بگیری با اینکه ممکنه اصلا طرف متوجه نشه یا هیچوقت بابت کارش پشیمون نشده باشه و تو راحت تر بهشو حذف میکنی و میزاری کنار حتی به جایی میرسی که دیگه یادت نمیاد
وقتی کسی رو ببخشی با خودت میری تو صلح و ارامش و اون ادم میشه برات مثل ادمای دیگه کاملا عادی و حست خنثی میشه
چون به نظرم این نبخشیدن یا تنفر و دلگیری یه جور حسه مثل حسای عشق و علاقه به نظرم بهتره با خودت بری توی صلح:)))
دیگه ببین همه ما ادما با این رفتارها از بدو حیات متولد شدیم خیانت تنفر دروغ و هر رفتار بده دیگه ای حقیقت جدا نشدنی حتی خوبی های ادم مثل درستکاری و سادگی از وجود ادماس حالا یکی یا نمیخواد داشته باشه طبق تربیتی که شده یه سریام انجامش میدن اینو باید قبول کنی که اوکی این جزوه طبیعت ادماس
نه اینکه کار درستی باشه نه باید بدونی تو هر ادمی هست و یهو شوکه نشی و راحت احساستو پای کسی نزاری اعتماد نکنی
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
