پنج سالشه
اذیتم می‌کنه ب حرفم گوش نمیده
مدام من باید باهاش بازی کنم وگرنه نق و نق
با خواهر ی سال کوچکتر هم بازی نمیکنه
مهدم نمیره
بعد یهو از کوره در میرم،داد میزنم میگم ت چقدر بدی و...
بعدم عذاب وجدان
ت رو خدا راهکار بدید
😭گناه داره
بزارش مهد
بعدن پشیمان میشی و میگی این بلا از کجا اومد سر ما آن روزا رو یادت باشه از همین روزا اومد
نکنی د لطفا
من راهکار نمیدونم
ولی اون تو وجودش میمونه تو نوجوونی کم بدبختی هست باید با اینم سروکله بزنه با حس ناکافی بودن حس کمبود اعتماد به نفس
اینجور وقتا فکر کنید چقدر آسیب مخرب داره حرفاتون در اینده
بیا اینده بچتو در من ببین بعد ببین دلت میاد دوباره داد بزنی یا نه حتی اگ حق با تو باشه:)
قرص اعصاب
استرس
اضطراب
ترس از مادر پدر
ترس تز اتفاقای نیفتاده
عقل ب چشم شدن
میتونه خودارضایی در انتظارش باشه
میتونه رفتن با پسرا در انتظارش باشه ک اونا محبتو براش جبران کنن
هردفه یه کلمه که بهش میگیو کم کن راهکارت فقط کنترل خشمه الهی بمیرم برابچم منم گاهی دعواش میکنم خودم دلم کباب میشه بعدش اینقدرمهربونه سریع میبخشه
من مادر نیستم ولی چیزی که بنظرم باید الان بهتون بگم اینه که لطفا حوصله به خرج بدین با حوصله و صبر با بچه ارتباط برقرار کنید
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
