همون اول بگم اصلاااا به روی بچم نمیارم
حتی همیشه تشویقش میکنم و بهش میگم ک عالی هستی و خوبی و …
ولی تو دلم غوغاست
امروز تولد دخترم بود همکلاسیاش رو دعوت کردم
بعد ک تولد تموم شد و چند تا دوستاش فقط موندن حوصلشون سر رفته بود گفتم بیاید پا تخته اینطوری باهاشون درس کار کردم
قبلا تو تاپیک هام گفتم ک بچم ضغیفه و من همههه جا بردم
چقد بچه معمولی داشتن خوبه 🙁 اینکه با کار کردن درس ها رو یاد بگیرن حرفای معمولی بزنن و خلاصه یه بچه معمولی داشته باشی
دلم گرفنه🙁
اوتیسمه؟
دختر من در مقابسه با دوستاش خیلییی صعبف تزه
تو همههه چیا
نه ی درس فقط
همه چی
حتی ورزش
نه گلم اصلا نه تنها بچه ها، بلکه هیچ کس رو بادیگری مقایسه نکن
ببین اگه مشکل حادی نداره زیاد روی درس خوندنش فوکوس نکن در عوض بگرد دنبال استعداداش
شاید توی کارهای هنری خاصی استعداد داشته باشه
همه که نباید دانشگاه برن
بعضیا میتونن بهترین باشن اما توی شاخه ای غیر از درس
مقایسه را بزار کنار. همینطور که هست دوستش داشته باش. فقط بهش عشق و شادی بده. زندگی یعنی همین. بقیش اهمیتی نداره.
نکن این کارو چندسال دیگه به مشکل برمی‌خوریا دخترت همینجوری که از همه عقب نمی‌مونه یه کاریش کردین شاید دعوا و استرس بهش وارد کردین کن زنعموم بچه ۱ سالش رو میزد الان ۱۰ سالشه بچش ولی مثل ۵ ساله ها میمونه
زندگی ادیسون رو بخون، زندگی هلن کلر
جانبازی که که طفلی خیلی مشکل جسمی داشت اما دانشگاه درس می خوند و هزاران مورد این طوری
شما احتمالا خیلی ایده آل گرا هستین
