حالا یجور دیگه:
به ازدواج فکر میکنی ولی امادگی شو نداری...اهدافت ناتمومه باید از پتانسیلت استفاده کنی ورشد کنی...مسیرت درسته به اهدافت هم فکر میکنی ولی لازمه معقولتر وکاربردی تر باشی....کنترلی روی زندگیت نداری به دیگران اجازه میدی واست تصمیم بگیرن و اذیت هم میشی ازاین بابت...خیلی هم بی میلی نسبت به اهدافت...ولی فرصتها داره از دستت میره..یه تصمیم و مساله عذاب اوری هست که ادامه داره و تاحل نشه توی عذابی
حس میکنی زیر بار فشار روانی انتخاب ها و تصمیماتی که لازمه توی زندگیت بگیری داری له میشی...دنبال پرکردن خلا عاطفی خارج از افرادی که بهت محبت دارند هستی