من سوالی داارم ' پدری که در فقر بزرگ شده اما در جوانی بسیار ثروت مند میشه و کارخانه دار میشه ' و ۶ فرزند به دنیا میاره '' و بسیار به بچه هاش و اطرافیانش میرسه ' و خودش هم بسیار خوشگزران و اهل مشروب و اعتیاد و فقط دنبال خوشگزرانی ' تا جایی که تمام ثروتش رو به جز فقط زمین کارخانه که ورشکسته از دست می ده و به خودش و همسرش و فرزندان اخرش بسیار سخت می گزره " ایا این پدر حق خودش بوده این مدل زندگی ؟ و میتونه به بچش بگه من خودم به دست اوردم توام برو خودت به دست بیار ' یا اینکه نامردی کرده در حق بچه ها و وقتی باید مسیولیت و فکری برای اینده بچه هاشم می کرد