امشب رفته بودیم مسجد ولی خیلی ناراحت برگشتم خونه
بچه هامون داشتن بازی میکردن...و دیگه آخر مجلس بود و روضه خون هم کارش تموم شده بود...یه قسمت مسجد چند تا فرش روی هم گذاشته بودن و بچه‌ها داشتن اونجا بازی میکردن...یه دفعه یه خانومی جیغ زد سر بچه‌ها گفت گم‌شید اونور....من فکر کردم اشتباه شنیدم...برگشتم نگاه کردم سمت بچه هارو...دیدم همه بچه‌ها دویدن پیش مامانشون ولی دختر من که دوسالشه آروم میومد پایین چون می‌ترسید بیفته زمین...یه دفعه دوباره اون خانومه جیغ زد سر دخترم که گمشو ببینم...بعد دخترم از ترسش دوید سمت من.و اون خانومه ازین که دخترم ترسید خنده‌اش گرفت و خندید....بعد من دیدم بچه بغض کرده...ناراحت شدم...رفتم به خانومه گفتم چرا سر بچه من جیغ زدی اونم گفت بچه هاتونو پیش خودتون نگه دارید اینجا پارک نیست که و ازینجور حرفا...منم گفتم بچه اینجور جاها باید یاد بگیره که بیاد مسجد در آینده من نمیتونم پیش خودم زندانی کنم بچه رو که...اونم گفت اصلا مسجد نیا...به من میگه بچه‌تون رو تربیت نکردید...بچه دو ساله رو...خلاصه چهار تا دری وری دیگه گفت و رفت...منم خیلی ناراحت شدم...مثلا رفته بودم با خدا درد و دل کنم دلم باز شه...من که چندین سال بود اون مسجد نمی‌رفتم...چون با شوهرم هیئت های معروف میریم که تو همه‌اش بچه هارواحترام میذارن....ولی خیلی دلم شکست و حلالش نمیکنم..
