به چند روش برای درمان کم رویی اشاره میکنم
باز کردن سر صحبت با آدمی که نمیشناسید میتواند دشوار باشد. اما اگر برای این کار آماده شوید کمتر احساس ناشیگری میکنید. پیش از شرکت در دورهمیها چند عبارت برای شروع مکالمه پیدا کنید تا حرفی برای گفتن داشته باشید.
اگر به مهمانی میروید میتوانید بگویید: «غذا واقعا عالی بود. فلان غذا را امتحان کردید؟» یا «با فلانی چطور آشنا شدید؟»
میتوانید از کسی تعریف کنید. «عاشق لباست شدم. از کجا خریدیاش؟»
اگر جایی میروید که با آدمهای آنجا اشتراکاتی دارید دربارهی آن اشتراکات حرفی بزنید و بعد سوال بپرسید. مثلا بگویید: «من عاشق بازیهای ویدیوییام. بازی مورد علاقهی تو چیست؟»
آنچه قرار است بگویید را روی کاغذ بنویسید و روبهروی آینه با صدای رسا آن را با خودتان تمرین کنید. این کار باعث میشود در حین مکالمه جملات را طبیعیتر ادا کنید. حتی وقتی تمرین کرده باشید هم ممکن است مکالمه طبق برنامهی شما پیش نرود؛ اما اشکالی ندارد.
زمانی که تمرین کرده باشید میتوانید در موقعیتهای واقعی بر اساس تجربیاتتان در این جملات تغییراتی بدهید.
تمرین شما باید متناسب با چالشی باشد که با آن مواجه هستید. اگر به دانشگاه میروید تمرین مکالمه میتواند روی موضوعات درسی، تهیهی جزوه یا آزمون و پروژهی پیشرو متمرکز باشد. اگر قرار است به مهمانی بروید مکالمهی تمرینی شما میتواند روی سرگرمیهای مهمانی، تعریف از دیگران و غذایی باشد که در مهمانی سرو شده است.
اگر آدم خجالتیای باشید احتمالا در برخورد با دیگران بیشتر روی خودتان متمرکزید. ممکن است به این فکر کنید که آنها دربارهی شما چه فکری میکنند یا بعد از این باید چه بگویید. به جای فکر دربارهی خودتان و احساستان روی صحبتهای فرد مقابل تمرکز کنید. ببینید آنها چه میگویند یا دور و برتان چه اتفاقاتی در جریان است.
تمرین برای تبدیل شدن به یک شنوندهی خوب به شما کمک میکند روی حرفهای دیگران تمرکز کنید. تماس چشمی را از دست ندهید، هر از گاهی سرتان را به نشانهی تأیید تکان بدهید و لبخند به لب داشته باشید؛
علاوه بر این میتوانید حین مکالمه از عبارتهایی مثل «بله»، «متوجهام»، «اوهوم» یا «هممممم» استفاده کنید؛
به رفتار، لحن صدا، زبان بدن، حالت و حرکات صورت افراد دقت کنید و ببینید با دیگران چطور ارتباط برقرار میکنند. با همدلی سعی کنید خودتان را جای آنها بگذارید و آنچه میگویند را تجربه کنید. این کار همچنین کمک میکند در مکالمه حضور داشته باشید و متناسب با آن پاسخ بدهید.
نظارهگر مکالمهی دیگران بودن و دخیل نشدن در آن، کار سادهای است. شرکت در یک مکالمهی گروهی به ویژه زمانی دشوار میشود که افراد دخیل یکدیگر را میشناسند و شما فردی خارج از گروه هستید. اگر در چنین شرایطی هستید سعی کنید با عبارتهای کوتاهی در مکالمه حضور داشته باشید:
- «درسته، موافقم.»
- «دیوانهکننده است.»
- «من هم این را شنیدهام.»
- زمانی که سایرین میخندند به جای ساکت بودن شما هم بخندید.
این عبارتهای کوتاه شما را آماده میکند تا اگر احساس راحتی بیشتری کردید بیشتر حرف بزنید
الگوهای فکری منفی متفاوتی وجود دارد که میتواند باعث پریشانی و عدم راحتی شما در موقعیتهای اجتماعی شود. در حالیکه افکار منفی لزوما با واقعیت منطبق نیستند میتوانند در شما احساس ناامنی و عدم اعتماد به نفس را به وجود بیاورند. افکار منفی معمول در این شرایط شامل موارد زیر است:
- تو عجیب غریبی و/یا دوست داشتنی نیستی؛
- آدمها دائما قضاوتت میکنند؛
- اگر مرتکب اشتباه بشوی دیگران طردت میکنند؛
- تو همان تعریفی هستی که دیگران از تو در ذهن دارند؛
- طرد شدن وحشتناکترین اتفاق ممکن است؛
- نظر تو مهم نیست؛
- همیشه باید حرف درست را بزنی.
- به عنوان یک آدم خجالتی یا کم حرف زمان زیادی را در ذهنتان میگذرانید. فکرهای زیادی دارید که با کسی در میان نمیگذارید و عادت کردهاید که سکوت اختیار کنید. شما باید مغزتان را تمرین دهید که افکارتان را به زبان بیاورد.
- هر وقت کاملا تنها بودید هر چه به ذهنتان رسید را بر زبان بیاورید.
- هر روز حداقل ۵ دقیقه با خودتان حرف بزنید.
- در آغاز این کار به نظرتان عجیب میرسد اما هر چه بیشتر انجامش دهید بیشتر به آن عادت میکنید.
- شما یک شبه از یک آدم کم حرف به یک آدم پرُحرف تبدیل نمیشوید. داشتن انتظارات واقعبینانه و مهربان بودن با خودتان در این مسیر اهمیت فراوان دارد. کافی است که هر روز برای پیشرفت تلاش کنید. اگر روز شنبه به کسی لبخند زدید، روز یکشنبه به دو نفر لبخند بزنید. اگر ثابت قدم باشید پیشرفت خواهید کرد.
- ممکن است گاهی اشتباه کنید یا احساس کنید موفق نبودید سعی کنید زیاد به خودتان سخت نگیرید. هیچکس بدون اشتباه نیست.
پیشنهاد میدم کتاب جعبه ابزار سخنرانی نویسنده: محمد پیام بهرامپور انتشارات سپید رو مطالعه کنید