بچه من خیلی دختر هدف مندی هستم اما وقتی مامانم بهم میگه کمکت میکنم که به یه هدفی برسی از تلاش کردن برای رسیدن به اون هدف ناامید میشم و بیشتر از مادرم بدم میادکه چرا این حرف رو بهم زده حس میکنم خودم به اندازه کافی توانمند نبودم و اعصابم بدجور از مادرم بهم میریزه چه کارکنم این حسم بره ؟
واینکه تا به این سن رسیدم کلا مادرم مخبت زبانی نمیکنه درحالی به نوه اش خیلیییی محبت میکنه اما منو نادیده میگیره و منم دوست پسر نداشتم تاحالا تا بتونم یه محبتی رو از جنس مخالف دریافت کنم احساس عدم ارزشمندی و نادیده گرفته شدن دارم حالم خوب نیس
