میاین درد ودل دیگه تنهایی نمیتونم این دردو بکشم

بجه دوممو باردارم. البته یه پسر دارم، مهرماه یکیشو سقط کردم، تقریبا خوردوخوراکمونو رعایت میکردیم که دومی دختر بشه، فک کنم دختر بود که سقط شد...

 بخاطر شرایط روحی بدی که داشتم دوباره سریع باردار شدم، این الان پسره..شوهرم اصلا راضی نیست

میگه  بعد ازسقط زیاد عجله کردی خوب رعایت نکردیم پسر شد.  همش میگه تقصیر تو شد! درسته خیلی هوامو داره، کارهامو انجام نیده، مراعات بارداریمو میکنه، ولی دیگه از این حرفش خسته شدم. نمیدونم چرا خدا نمیذاره از هیچچی از ته دلم خوشحال باشم..