گنج حضور بی ذهنی

اگر نظرم مفید بود برای بقیه هم بفرست آگاه شن.چون گنج حضور خوب توضیح نداده.

سلام دوست عزیز. فقط باید حین ایجاد شدن غرور ترس اضطراب خشم ناراحتی و شهوت بیجا نفس هایی که می‌کشی رو آگاهانه بکشی.(احساسشون کنی.) اینطوری هیچ احساسات منفی ای در وجودت ایجاد نمیشه.(بمحض ایجاد شدن از بین میره.) و اگر این حالت رو در تمام روز داشته باشی بعلاوه مشاهده گری موفق به رسیدن به عشق خدا میشی. منتها نباید نفست رو تغییری درش بدی فقط باید همون‌طور که خودش میره و میاد حسش کنی از طریق مجرای داخل بینیت. و البته کار دوم مشاهده گری افکار هست.این رو دقیقا نمیتونم بگم چیه.ولی نشونه ی اینکه بفهمی داری اینکار رو انجام میدید اینه که یه احساس جدید رو تجربه میکنی که شبیه به دیدن هست. منتها دیدن درون ذهن و افکارت.من وقتی این کار رو میکنم حتی چشم هام کمی حرکت میکنن.(البته شاید برای شما این تکون خوردن رخ نده)و یا بطور کلی هر وقت یه کاری با اگاهیت کردی که شبیه دو کار زیر هست و اونکار احساس جدیدی بهت میداد(بجز احساس تنفس آگاهانه) نشون میده اون مشاهده گری هست.دقت بکنید احساس دیدنی نیست و سخت میشه بیادش آورد.و فقط حین تجربه فرقش با بقیه احساسات فهمیده میشه.پس شما اول احساس تنفس آگاهانه رو در حین تجربش درک کنید بعد همزمان باهاش دو کار زیر رو انجام بدید. برای مشاهده گری دو راه رو پیشنهاد میدم تا بفهمید حدودا این کار چگونه هست.اول: باید هرگاه فکری از ذهنت گذشت، حالت تصویری یعنی شکل نوشتاری اون کلمات و افکار رو بیاد بیاری(چون ما با صوت فکر میکنیم.) و بعد که به اونها آگاه شدی بزاری برن. دوباره برای فکر بعدی این کار رو تکرار کنی.راه دوم: کلمات معنی دارن.منظورم تصویر اونها نیست،وقتی شما کلمه درخت رو می‌شنوید معناش رو میفهمید بدون اینکه تصویرش رو لازم باشه بیاد بیارید.وقتی فکری از ذهنتان میگذره ابتدا معنای اون فکر وارد دهنتون میشه بعد خود فکر و ظاهر کلمات آشکار میشن.شما باید بتونید به معنای کلمات از طریق کلمات آگاه بشید.

منتها در حین آگاه شدن به معنای کلمه نباید به فرم نوشتاری اون آگاه باشید.و فقط به معنی آگاه شید.یعنی باید از فرم نوشتاری به معنی اگاهیتون حرکت کنه.چطور؟ شما فرض کن سه جمله در ذهنت میاد. آگاهی نمیتونه همزمان به همه اونها آگاه باشه.اگاهی جریان داره اول به فکر اول بعد به فکر دوم و بعد به جمله سوم آگاه میشه.حالا شما شروع کن به برگشتن از جمله سوم به جمله دوم و از جمله دوم به جمله اول.همین کار رو باید با جمله اول هم بکنید.و اونوقت به معنای جمله اول آگاه میشوید.منتها من این رو برای مثال گفتم لازم نیست از سه جمله شروع کنید.فقط میخواستم بفهمید شبیه به چه کاری هست مشاهده گری.پس فقط کافیه از هر فکری که به دهنتون میاد، به معنای اون آگاه بشید.مشابه آگاه شدن به جمله ای که قبل از جمله دیگری میاد.

همون‌طور که گفتم اینها حدودا شبیه مشاهده گری هستند ولی وقتی مشاهده گری رو یاد گرفتید میفهمید که هیچ کدوم نیست و فقط خیلی شبیه هست. البته بیشتر به دومی شبیه هست.و مرز بین مشاهده گری و دومین روش باریکه و شاید هم یکی باشند فهمش سخته فقط اگه احساس جدیدی حس کردی بدون خودشه.

اگر این دو کار(مشاهده گری و تنفس آگاهانه) رو همزمان ادامه بدید و احتمالا باید قرآن و اشعار مولانا رو هم بخوانی و از گناه دوری کنی آنوقت اگاهیت رشد می‌کنه.و البته به عشق درونیت میرسی. نکته آخر اینکه اسلام و نماز خواندن خیلی مهمه.تجربه شخصیم اینو میگه.من هنوز دارم روی این مطالب تحقیق میکنم اگر سوالی داشتید به ایتای من پیام بدید:

۰۹۱۹۶۰۰۲۰۸۶ و خوشحال میشم وقتی کار روی موارد بالا رو آغاز کردید بهم بگید چقدر طول کشید تا به بیداری معنوی یا عشق درونتون رسیدید.(برای تحقیقاتم لازم دارم)

نکته آخر: از شیاطین دوری کنید.اونها هم میتونن احساسات خیلی خوبی در آدم ایجاد کنن اما اولا به پای عشق الهی نمی‌رسه دوما اون احساسات شیطانی اخرتش جهنمه و موقتی هست.

این متن بسیار پیچیدست پس به جایش روش بهتری میگم.

که بهتر هم جواب میده. اونم اینکه که مدیتیشن و تنفس آگاهانه همواره در طول روز انجام بشه،و فقط در بازه های زمانی مشخصی مثل یک ربع یا بیشتر،همزمان با تنفس،مشاهده گری انجام بشه به اینصورت که به افکاری که در سرمون میاد آگاه شیم اما اونها رو قضاوت نکنیم و بلافاصله پس از اون آگاهی به اون فکر دوباره به تنفس اگاه بشیم و چند لحظه روش بمونیم و بعد دوباره به فکر بعدی آگاه شیم،قضاوتش نکنیم و دوباره به تنفسمون آگاه شیم.

البته خود گنج حضور مستقیما به این روش اشاره نکرده چراکه این روش به عقیده بعضی ها باعث تجربیاتی مثل خروج از جسم میشه و ممکنه ما امادگیش رو نداشته باشیم. و من هم خیلی فرد با تجربه ای نیستم.و اینکار ها خطرناکن.پس لطفا هم من رو اون دنیا بدبخت نکنید هم خودتون رو.برید از یک متخصص عرفان بپرسید و در کنارش خودتون تحقیق کنید و از تجارب دیگران استفاده کنید.حتما هر سه کار رو بکنید.ولی قبل از تخقیق،حتما منطق خودتون رو قوی کنید.برای قوی کردن منطقتون برید پیش یک استاد فلسفه. پس حتما اول برید پیش یک استاد فلسفه منطق رو یاد بگیرید بعد برسید سراغ تحقیق و پرس و جو از بقیه آدم ها و متخصص و کسانی که تجربیات عرفانی دارند.

و نهایتا با توکل به خدا و توسل به ائمه علیه السلام بهترین راه رو انتخاب کنید.