از نظر خودم اینطوری بودم...
موهای مشکی پر کلاغی پر و خوشگل، صورتم صاف و سفید، دماغ کوچولو، لبای کوچیک ولی قشنگ. چشمام درشت و خوشرنگ، مانکن، قد بلند...
ولی از وقتی که اون رفته🥲
... خوب که دقت میکنم...
در واقع اصلا موهام خوشگل نیس، زیادی پرن، مثل زغالن. صورتمم خط داره، دماغمم نوکش انگاری پهنه، لبامم پوسته پوسته میشه، تازه کوچیک و زشتن. چشمامم انگار از حدقه زده بیرون، رنگشونم غمگینه.لاغرم که هستم پاهام باریکن، سینه که ۶۵، مساوی است با هیچی...
بهتره بپذیرم که من اینم... و بشینم سر جام... اعتماد به نفسمو کاملا از دست دادم.🫠
