سلام خانم
معذرت میخوام که وارد تاپیکتون میشم
بنده یه مرد زود رنجم و مردها معمولا" بیشترشون اینطور نیستن
سی و هشت سال سنمه و هنوز توی وجودم هست البته نسبت به دوران کودکیم خیلی بهتر شدم
کودکی و نوجوانیم به خاطر زود رنجیم همیشه قهر میکردم و بهم امین قهروک میگفتن
وقتی که دوره جوانی رسیدم و وارد جامعه شدم اعتماد به نفسم بهتر شد و در نتیجه زود رنجیم هم به مرور زمان بهتر شد.
از دوست،فامیل و همسایه و... تعدادی از این بزرگواران بدون قصد و غرض و از روی شوخی با من گفتگو میکردن من از برخوردشون ناراحت میشدم.
چند سال پیش جایی میخوندم ما جلوی افرادی که ما رو ناراحت میکنن نمیتونیم بگیریم اما جلوی ناراحتی خودمون رو میتونیم بگیریم.
سعی کنید باشگاه بروید،کلاس هنر ثبت نام کنید و...
بنده افرادی که انرژی منفی ارسال میکنن کمتر باهاشون وقت میگذرونم.
با بعضی از انسانها فقط باید یک دقیقه وقت گذاشت،با بعضیها ده دقیقه،با بعضیها یک ساعت،با بعضیها ده ساعت،با بعضیها یک روز، ده روز،... ولی با بعضیها میشه یک عمر باهاشون خوشحال باشی.
توی کوچه و خیابان اگه میخواین ناراحت نشین از عینک آفتابی و هندز فری استفاده کنید.اگه کسی ناراحتتون کرد، با متانت پاسخش رو بدین،اگه مجدد ادامه داد،پاسخی بهش ندین،سکوت کنید و اگه میتونید محیط رو ترک کنید.
ببخشید که طولانی شد.موفق باشید.