بهچهامیدیداریدزندگیمیکنید.اصلاامیدیدارید.
بزرگ شدن دخترم و به دنیا اومدن پسرم
خانواده
دخترام
خودم
نه چون ۳ سال پشت کنکوریم برای قبولی فرهنگیان دیگه خسته شدم دیگه امیدی ندارم حتی با خودم میگم قبول بشم که چی بشه ازدواج کنم که چی بشه و....
ب امید اینکه ارزوهامو بخرم
بلندشم واسه اونایی ک منتظرن زمین بخورم
خوشحال کنم افراد مهم زندگیمو.
امید دارم ب فردای بهتر
به امید اینکه با عشقم (عقدیم) خونمون رو درست کنیم بریم سر خونه زندگی خودمون و از هم دور نباشیم و یه شهر دیگه کار نکنه و پیش هم باشیم همیشه و همه جا
ولیقبولداریددیگههیچکسیدلخوشیاززندگینداره.
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
37 ثانیه پیش
38 ثانیه پیش
38 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
