به اصرار شوهرم دعوتشون کردم بیان خونمون در حالی ک بچم چهل روزش شده تازه و کلی بی خوابم و خسته ، والا بچه اولم هنوز هیچ کدوم از وسیله هاش خودش استفاده نکرده جاریم دو تا بچه داره یکیش دو سالشه وقتی میره خونه کسی کلا بچه هاش نمیگیره ، میذاره بریزن بپاشن بیادش خونمون میخواد بوش بره اتاق بچمو و همه وسیله های نو ک با ذوق خریدم بکشه این ور اونور منم حرص بخورم ، چیکار کنم ؟ در اتاق هم ببندم بهشون برمیخوره برا لباس عوض کردن و ...ک بالاخره میرن یا بوش پشت در گریه میکنه ک مثلا برم تو و...دیروز مهمون بودیم جایی همین جاریم بوش کل کشور و کمد و وسیله آرایشی های اتاق میزبان ریخت وسط اتاق این خانم هم نشسته بود وسط همون اتاق باهاش بازی می کرد بجا جلوشو بگیر چندتاشم شکوند برو خودش نیاورد دزد و جادو گر هم هست یعنی تنهاش بذاری هرکاری ازش برمیاد، اون یکی بچش کوچکتر بود بیار برا مراسم ها و....اومده بودن خونه مامانم ، غافل شدیم بچش تو آشپزخونه جیش کرده بود این خانم برو خودش نیاورده بود مامانم برا حفظ ابرو چیزی نگفته بود بعداً کلی حرص خورد ، یبارم در قندون منو شکسته بود من حواسم به پذیرایی بود بعد رفتنشون فهمیده بودم ، ترخدا راهکار بگید چی کنم این عنتر خانوم میاد
در اتاقارو ببند
دعوت نکنید نه مجبور به غیبت میشید نه نفرت.
منم تازه عروسم دیشب دعوت کردم بچش زد تو تلویزیون
دعوت نکن تو ک قرارع انقذ حرص بخوری
اون مادر ک بیعاره اما بچه خوشش میاد از اسباب بازی من باشم وسایلای بچمو جمع میکنم اونایی ک دم دستن بعد ک رفتن میچینم
وا عجب دیوونه ای هستی ها خب ببند دراتاق کو ن لقش که ناراحت میشه زنیکه چندش بااون بچه تربیت کردنش
ببخشید خانمم شما خودت با همین نگاه بهشون نگاه کردی و مسلما اینه رفتار .
زاویه نگاهت رو عوض کن و بهش عشق بده و نفرت نداشته باش بهت قول میدم بچه هیچ کاری باهات نداره
هرچی بدی همونو دریافت میکنی
خیلی راحت در اتاقو ببند قفل کن عزیزم بع ک اومدن گفتن چرا قفله بگو اتاق فرزندمه دلم میخواد خودش افتتاحش کنه ما حتی خودمون توی این اتاق نمیریم و کلیدشم دادم به مامانم که وسوسه نشم برم تو اتاق😊بعدشم بزار هر چی میخوان بگن.و اینکه برلی تعویض لباس هم میتونن برن توی اشپز خونا یه یه جای دیگه غیر از اتاق وقتی ببینن اتاق قفله خودشون یه فکری میکنن
در اتاقاتو قفل کن
وقتی اون شعورش نمیکشه مراعات کنه، شما چرا نگرانیکه بهشون بر بخوره؟
من همین شرایط رو داشتم اما با بچه خواهرشوهرم، تو همه اتاقا میرفت، سر یخچال میرفت… مادرش هم به جای اینکه جمعش کنه میخندید میگفت بچم خونه داییش احساس راحتی میکنه
حالا منم میدیدم که فقط تو خونه ما اینطوری نیس، همه جا همین مدلیه
تا اینکه خودم شروع کردم، دیدم پدر مادرش که اینوتربیت نمیکنن، پس خودم شروع کنم… میدیدم کار زشت میکنه بهش تذکر میدادم… میرفت در اتاق خواب ما رو باز کنه، جلو پدر مادرش بهش میگفتم عزیزم مگه نمیدونی اتاق خواب خصوصیه؟ با مثلا بدون اجازه میرفت سر یخچال بهش میگفتم کارت قشنگ نیست، هر چی میخوای باید بگی زن دایی و دایی بهت بدن، آدم نباید بدون اجازه بره سر یخچال، یا مثلا میومد رو مبلا می پرید، منم خب تازه عروس بودم و وسایلام همه نو بودن، بهش میگفتم تو خونه ما بپر بپر روی مبل ممنوعه (همه اینا رو با مهربونی بهش میگفتم، اونم خداییش منو دوست داشت چون زیاد باهاش بازی میکردم و بهش بها میدادم، واسه همین خیلی وقتا گوش میکرد به حرفم )
یه جاهایی میدیدم که مامانش انگار بهش برمیخوره بخاطر حرفای من… ولی همین کارا و رفتارام به مرور باعث شد خواهرشوهرم یه کم به خودش بیاد… دیگه همون خواهرشوهر بیخیال از یه جایی به بعد خودش به بچش تذکر میداد و جلوشو میگرفت
