با درک و منطقه و درکت میکنه همیشه
ولی سریع جوش میاره و عصبی میشه به هم میریزه
اخلاقش خوبه درکل، شوخه اکثر وقتا و مهربونه
ولی خیلی حساسه، یه کاری کنی سریع ناراحت و عصبی میشه
یکمم گیره ، مثلا کلا با یک سری دوستام که ازش خوشش نمیومد بهم گفت باهاشون قطع رابطه کن
به لباسمم گیر میده ، اگه مثلا لباسم کوتاه باشه، نمیزاره بریم بیرون حتی اگه اون بیرون باشه من با اون لباس برم پیشش، میرسونتم خونه بیرون همه چی کنسل میکنه، وقتی دیر میکنم هم خیلی عصبی میشه
کلا خودش میگه بداخلاقو بی حوصلس
ولی من دوسش دارم :) اینجوری نیست همیشه و خیلی میتونه منو تحمل کنه و صبوره ، به نظرتون با این خصوصیات خوبه یا بده؟
خصوصیات خودمم بگم، خیلی حساسم، اگه باهام تند حرف بزنه سریع بغض میکنم و ناراحت میشم، گریه میکنم، ولی زود آشتی میکنم وقتی میاد از دلم در بیاره،کشش نمیدم، یکمم دیر میکنم موقعی ک میخوایم بریم جایی، چون تک فرزند بودم یکمی هم لوس شدم، ولی الان دارم بهتر میشم .. بنظرتون این دونفر باهم کنار میان؟؟
