سلام به همگی
میخوام اولین موضوع رو تنبلی و بی نظمی در نظر بگیرم که مشکل خیلیامونه
البته فقط تنبلی و بی نظمی نیست
خیلی وقتا حال ما ترکیبی از تنبلی، بی نظمی، افسردگی و کمالگرایی هست😱
گاهی تنبلی ما ناشی از افسردگی هست
و افسردگی هم ناشی از کمالگرایی
خودمو مثال میزنم تا هم بهتر بتونم منظورمو بیان کنم هم شاید شما بهتر متوجه شید
من آدمی بودم ( الانم هستم ولی نه به شدت قبل)
آدمی بود که این ویژگی ها ( بی نظمی، تنبلی، افسردگی، کمالگرایی) رو داشتم..
مثلا منی که در طول روز کارم این بود یا اهنگ گوش بدم یا با گوشی خودمو سرگرم کنم اکثرا، بعضی شبا میومدم برا فردام و کلا آینده برنامه ریزی میکردم
مثلا: یهو میخواستم از فردا شروع کنم به درس خوندن، ورزش کردن، کار خونه، کار( یه کار پاره وقت کم درآمد داشتم)، به خودم برسم، کتاب خوندن، یاد گرفتن یه چیز جدید و..
تا اینجا همچین مشکلی نیست
ولی قسمت سمی اینجاس که مثلا میخواستم از صفر بپرم به یه سطح چشمگیر یهو!
بعد فردا وقتی میدیدم حوصله ندارم و اون کارارو نکردم شروع میکردم به سرزنش و سرکوب خودم که تو تنبلی بی عرضه ای فلان ووووو
این میدونید مثل چیه؟ مثل اینه که تا حالا تک و توک طناب زده باشین یهو بخواین روز اولی صدتا پشت سر هم طناب بزنین!
اصلا حماقته
ولی دقت کنید همیشه هم اینطور نیستا
مثلا برا کتاب خوندن.. کتاب داریم تا کتاب
مثلا بخوایم یه کتاب درسی رو بخونیم
باید با خودمون راه بیایم و کلی ناز خودمونو بکشیم تا بتونیم تمومش کنیم اگه از اون کتاب بدمون بیاد، ولی اگه یه رمان جالب باشه میتونیم بکوب بخونیمش تا آخر😁
یا مثلا ورزش داریم تا ورزش
باید بدنمون عادت کنه و تمرین کنیم
ولی برا رقص کافیه آهنگ باشه اون وقت به خودمون میایم میبینیم چند ساعته رقصیدیم😅
کسایی که تا حالا خودتونو مدام سرزنش کردین، چی نصیبتون شده؟
بعضی وقتا خیلی به خودمون سخت میگیریم ولی هیچ فایده ای نداره
پس بیایم کار های اشتباه بی فایده رو کنار بزاریم
البته من نمیگم اصلا نباید سخت گرفت و..
ولی میگم وقتی چند بار امتحان کردین و جواب نداده بیاین یه روش دیگه رو امتحان کنید
مهم اینه ما به هدفمون برسیم..