سنت عروس دزدی

سنتی که در برخی کشورها مثل قرقیزستان هنوز رواج دارد.

بیش از نیمی از همسران مردان قرقیز زنانی هستند که با سنت عروس دزدی با آنان ازدواج کرده اند. این سنت به گونه ای جا افتاده که بیانگر غرور و مردانگی مردان قرقیز است.

 اغلب اوقات، نزدیکان داماد طی یک برنامه ریزی نسبت به ربودن دختری که برای همسری پسر خود در نظر گرفته اند اقدام میکنند. اکثر اوقات روسری سفیدی به اجبار به نشان رضایت دختر بر سرش پوشانده میشود. خانواده دختر پس از ربوده شدن دختر، به دلیل ترس از نبود همسر دیگر برای وی،(چون یک شب در خانه داماد و با داماد بوده)از او میخواهند تا شرایط را بپذیرد.

داماد و دوستانش دارن دختر رو با ماشین می دزدن. 

روش معمول در آلا کاچو در قرقیزستان به این صورت است که داماد آینده گروهی از جوانان را جمع می‌کند و با هم سوار بر خودرویی مترصد فرصت می‌شوند و به جستجوی عروس آینده یعنی دختری که مرد می‌خواهد با او ازدواج کند می‌پردازند. دختر بدون اینکه بویی ببرد و به چیزی شک کند از خیابان ربوده می‌شود و با گرفتن دست و پایش او را به زور به داخل ماشین کشیده و مستقیم به خانه مرد می‌برند. در خانه، خانواده مرد قبلا مقدمات عروسی را آماده کرده‌اند.

زمانی که دختر به داخل خانه مردی که او را فراری داده  برده می‌شود زنان مسن خانه (گیس سفیدان) نقش کلیدی را در متقاعد کردن او به قبول پیشنهاد مرد بازی می‌کنند. زنان سعی می‌کنند سر عروس را با روسری سفیدی بپوشانند. روسری سفید در سر علامت این است که عروس راضی شده و آماده است تا با رباینده خود ازدواج کند. بعد از ساعت‌ها تقلا و جنگ و جدل تقریبا 84 درصد دختران ربوده شده موافقت خود را با عروس شدن اعلام می‌کنند. بقیه 16 درصد باقی مانده موفق می‌شوند به خانه برگردند. والدین دختر ربوده شده نیز اغلب دختر خود را برای ازدواج تحت فشار می‌گذارند چرا که زمانی که دختر به خانه رباینده‌اش قدم گذاشت دیگر دختر به حساب نمی‌آید و بازگشت به خانه مایه شرمساری خانواده‌اش می‌شود. برای حفظ آبرو بیشتر دختران مایل‌اند با ربایندگان خود زیر یک سقف زندگی کنند.