بچه های خوابگاهی بگید فقط چطور تحمل میکنید کم خوابی و کثیفی رو،من دومین سالیه خوابگاهم،خوش میگذره ها تفریحم داریم همه چی خوبه جز تمیزی و خواب،کلا مردمشون ب شدددددددت شلختن😭و انتظارم دارن عین جغد باشم من،یک و دو شب خواب صبح زودم حتی کلاسم نداشته باشی بقیه داشته باشن بیدار میشم از سروصداشون،خیلیم صبور و ارومم و ب شدت دلسوز،ولی امروز برا اولین بار عصبانی شدم و اونام خیلی بد برخورد کردن🙂اصن تمام خوبیام و کمکام هیییچ،شما چیکار میکنید اعصابتون اروم بمونه؟
خیلیییی شلختن اکثراااا،وای باورت نمیشه با کفش میان داخل اتاق ،اتاقمون ی دوازده متریه بقیش موکت،ینی قشنگ تا نصف فرشم با کفش میان،وسایلشون که همیشه پخش و پلا،کوهی از لباسای نشسته دارن همیشه،تنها چیزی که رعایت میکنن وقتیه که میخان برن بیرون و ب خودشون میرسن،خسته شدم از بس تذکر دادم،اتاقای دیگم همینن😭🙁
شما هم فکر کنم حساس هستین و وسواس دارین ولی هرجا بری اوصلا همینه
ن میدونید چیه خب ما رو اون فرش غذا میخوریم ب فرض ،با کفش روش راه بری اصلا قابل درک نیست😅من ب کارای شخصیشون کاری ندارم مشکلم چیزای کلی اتاقه،مثلا ی ظرفشون اونقدر میمونه که بوی کپکش بلند شه😂یا موهاشونو همینجوری رو فرش شونه میکنن،کل اتاق پر موعه،اینجور لحظه ها دوس دارم ی چند ساعتیم شده برمخونه ولی خب خیلی خیلی دورم
[QUOTE=314376500]اره اشتباه من از پارسال همین بود،حالا که یک بار حرف حق زدم بهشون برخورد،و اینکه غریبیم خیلی سخته،ب خ ...[/QUOTEزندگی خوابگاه خیلی سخته اگه نمیتونی تحمل کنی خونه بگیر،منم برام سخت بود ولی خانوادم راضی نشدن خونه بگیرم ولی بهترین خاطراتم برای همون وقتاس