درد و دل

بچه ها من یه دختر ۵ ماهه و یه دختر ۶ ساله دارم،  یکماهی میشد دخترم خیلی اذیت میکرد و مدام بغلم بود،  دخترمم مدرسه میرفت اصلا به کارام نمیرسیدم.  واقعا عصبی بودم و ریختم به هم، مامانم اصلا یه تماس یه احوالپرسی،  یه کمک بهم نکرد.  من یه خواهر کوچیک دارم و مامانم وقتش ازاده و این باعث شد پریروز که اومد خونمون ازش گله کنم،  خواسته من این بود هفته ای یکبار بیاد بهم سر بزنه همین،  خواسته سخت و پیچیده ای نبود.  دعوامون شد من زدم زیر گریه و اونم رفت مامانم اصلا یه سر ساده بهم نمیزنه انگار واقعامن وجود ندارم. دیشب به شوهرم گفتم کاش نگفته بودم مگه میشه ادم محبتو از کسی گدایی کنه،  کلا سرد شدم،  یخ کردم،  دلم دیگه نمیخواد زنگ بزنم مامانم انگار دیگه برام هیچی مهم نیست.  چون میبینم کسی من براش مهم نیستم، برای همین انگار دیگه سرد شدم،  چون خیلی برای همه مایه گذاشتم ولی مامانم تو سختی،  تو وقتایی که نیازش داشتم نبود. واقعا بعضی مادرا نوه هاشونو نگه میدارن دخترشون برن سرکار یا حداقل یکبار سر میزنن به دختراشون این شده ارزو برام