اتاق ها هر دانشگاه به دانشگاه ظرفیت متفاوته. معمولا از سه چهار نفره شروع میشه تا شیش الی هشت نفر. هر کسی یه تخت یه کمد داره. سرویس بهداشتی و حمام تو هر طبقه مشترکه معمولا. خیلی زندگی قشنگیه و مستقل میشی تا حدودی و لذت بخشه. دوست پیدا میکنی. طوری که دیگه دلت نمیخواد خوابگاه رو ترک کنی. البته دو ماه اولش سخته تا عادت کنی. وسایلی که باید ببری رو لیست کن کنارش چنتا چیز ریز مثه دمپایی و فندک و دستگیره و آیینه رو یادت نره. رخت خواب هم همینطور. به وسایل شخصیت هم مثه تلفن و اینا حواست باشه و بیرون موقع شستن ظرفها و این چیزا تو آشپزخونه عمومی جاشون نداری.
روکش دندان نکنید. هر دندان عصب کشی شده ای به روکش نیاز ندارد.
اینجا یه سایت عمومی ک توش تبادل نظر میکنیم اگه با نظرممخالفی ، مودبانه منو توجیه کن تا کمک به رشد فکری هم کنیم کاش هممون پولدار و خوشحال و سلامت باشیم
نه ولی خوب آدم باید حواسش به وسایلش باشه. محیط عمومیه و خارج از اتاق چیزی جا نذارید. اتاق ها هم همه کلید داشته باشید هر کسی میره حموم و دستشویی و اینا در اتاق رو قفل کنه اگه کسی اتاق نبود.
روکش دندان نکنید. هر دندان عصب کشی شده ای به روکش نیاز ندارد.
شما تو آپارتمان هم گوشیتو بذاری تو راهرو بری بیای پنج دقیقه ممکنه بزنن، بیرونم میری درب رو قفل میکنی اونجا هم همینه. شرایط زندگیه دیگه. از پونصدتا دانشجو ممکنه پنج تا دست کج توشون باشه
روکش دندان نکنید. هر دندان عصب کشی شده ای به روکش نیاز ندارد.
کاش برای ما هم همینطور باشه میگم خوابگاه لباسشویی و اتو هم داره ؟
اره دارن. جارو برقی هم دارن معمولا. تخت و کمد هم برای هر نفر هست. ممکنه تشک هم بدن. البته خوابگاه دانشگاه شریف اینارو داشت. ممکنه خوابگاه شما حالا یه قلم رو نداشته باشه. ولی اتو راحت گیر میاد از بچه ها میگیری.لباسشویی رو همه خوابگاه ها دارن. اینترنت وای فای رایگان هم دارید
روکش دندان نکنید. هر دندان عصب کشی شده ای به روکش نیاز ندارد.