مسافرت بدون بچه

به خدا این رو خواهرانه بهت گفتم...نکن این کار رو ...

مسئولیت خیلی سخته...تا وقتی که اتفاقی نیفتاده خوبه...ولی خدایی نکرده یک بلایی سر بچه ات بیاد تا عمر داری سرزنش میشنوی...

همسایه مادرم اینا برادرزاده اش رو بهش میسپرند و اون هم طفلی برده با پسر خودش تو کوچه توپ بازی کنند و دور از جون بچه هات ماشین میزنه و کشته میشه...این رو در کل گفتم هزار کار دنیا و هزاران اتفاق...ولی وقتی خودتون بچه تون رو نگه دارید هر اتفاقی هم خدایی نکرده بیفته با خودتون بوده...نمیگن مادرش کجا بود!

بچه هات فعلا خیلی کوچیکن مخصوصا که میگی مادرتون هم همکاری نمیکنه، بزار یکم بزرگ شن بعدا برو،یا شما هم بچه هات رو بده شوهرت نگه داره با دوستات مجردی برو و حال کن

دوستم شوهرتو عادت بده که ما یه خانواده ایم و همه جا باید با هم بریم...نه سفر مجردی نه بدون بچه..عادت می کنه بدون بچه برید سفر همیشه. حالا هم جایی انتخاب کنید که بشه با هم برید

ما یه اشنا داشتیم چند بار خواستند مسافرت برند بچه ها رو خونه می گذاشتند و می رفتند..البته اونا بزرگتر بودن..و چه اتفاق هایی که نیفتاد..بچه باید تحت نظر والدین باشه..