سلام خانما من ی پسر دارم متولد ۹۷ و خودم۳۲سالمه و دوتا خونه داریم و ماشین و از هردو طرف خانواده ها سرمایه دار و ملک دارن ولی درامدمون کمه و خانه دارم.پسرم شیطونه ولی اصلا اذیتم نمیکنه بچه باهوش و بادرکیه.شوهرم عصبی و البته سابقه خیانت داره و من بارها به طلاق فکر کرده بودم ولی خوبیای ادامه زندگی اونم با بچه و...برام بیشتر بوده و موندم.پسرم عاشق بچه هاس اما خودم توی شهر غریب با حالات روحی ناپایدار و بی حوصلگی شوهرم و...خودم الان دلم بچه نمیخواد و از فکر سختیاش افسرده میشم ولی دلمم برا بچم میسوزه و فکر میکنم نکنه در آینده پشیمون بشم اما دیگه دیر باشه.نظرتون؟
چهارمین کاربریمه.کاربر۹سال پیشم.حرفهایی زدم که افتخار میکنم به خاطرشون ترکیدم.آزاده و شجاع باشیم🤞
هرکس باتوجه به شرایط کلی زندگیش تصمیم میگیره ولی اگر میبینی بعدا حوصله بچه داری ونق ونق وگریه نداری خوب فکرکن من دوسال پیش بین دوراهی مونده بودم شوهرم میگفت همین یه دونه بسه ولی من اضراربربچه دوم حالا پسرم یک سال ونیم وبه شدت شیطون دخترم نه سال واول اب نوجوونی وبحران هاش یه وقتایی واقعا کم میارم ولی خداییش شوهرم همراهیم میکنه