از طلاق پشیمون میشم؟

 اگر با ارائه شرح حال به مشاور خوب و مطمئن،  راه حل شما طلاق است،  پس بهتر است اقدام کنید و بفکر بهتر شدن باقی زندگی خودتان باشید.

در خصوص اینکه فرمودید چطور این شرایط را تحمل کنم :

1- هر یک از ما ممکن است در طول زندگی، به هر دلیل یکی از اعضای خانواده را از دست بدهیم. ابتدا با خودمان فکر میکنیم چگونه بدون او زندگی کنیم؟  اما خداوند قدرت فراموشی را به ما داده و میتوانیم با گذشت مدتی ، شاید ۶ماه یا یکسال، بزرگترین غمها را فراموش کنیم. مطمئنا شما هم چنین قدرتی را خواهبد داشت!

2- بعنوان یک مرد و برادر شما این نظر را میدهم:  هررررگز طلاق گرفتن شما در زمان عقد و یا حتی بعد از ازدواج، نمیتواند مردی که عاشق انسانیت و رفتار شما شده است را از ازدواج با شما پشیمان کند.!!!!!

خواهر گلم ،  اگر شما اصول اخلاقی و رفتاری را رعایت کنید، اگر خودتان را در زندگی به جایگاه قابل اتکا برسانید، اگر در زمان مجردی، بجای حضور در جمعهای پر از پسر و مرد ( به هر بهانه ای)  سعی در انتخاب یک زندگی سالم داشته باشید، قطعا پسرها برای ازدواج با شما التماستان خواهند کرد!!! این را به شما قول میدهم.

اما اگر در جمعهای مختلط و مهمانی های آنچنانی حضور داشته باشید و به راحتی پارتنر خودتان را عوض کنید و به بهانه عشق و حال و جوانی، دست به هر نوع رفتاری بزنید،  ممکن است پسرهای بسیار زیادی جذب شما شوند، اما اگر مایل به ازواج هستید، قول میدهم از این جمع، شوهر و مرد زندگی بدست نمیاوردید.

سلامت زندگی کنید

سلامت رفتار کنید

سلامت شادی کنید

سلامت بگردید

سلامت تفریح کنید

با دوستان سلامت رفت و آمد کنید

به ظاهر خودتان رسیدگی نسبی داشته باشید

به اندامتان رسیدگی نسبی داشته باشید

آنوقت پیشنهادهای فراوانی خواهید داشت و به حال امروز خودتان خواهید خندید. انشالله.

موفق باشید

ن میگم چطور خسیس بود 

چرا زد ب سیم آخر

چرا فکر میکنی دهن بینه

عزیزم قشنگ ریشه یابی کن

والا ما هم رستوران نبرده چون اون موقع سرباز بود الان کارت پولیش دست منه

موقع عقد شوهر منم همش ب حرف خانواده اش بود

تا سر بچه دومم نمیدونی چقد اذیت شدم اعتماد بنفس نداشتم کم کم خوابیدم ب خوابش 

مادرش باید در مورد همه چی نظر میداد

خواهراشم همینطور

 بیست سال از زندگیم گذشته بی احترامی هم نمیکردم ولی خوب شوهرمو تو دستام گرفتم

عزیزم اگه میبینی راه برگشتی هست تلاشتو بکن 

نمیگم همش اون مقصره ما حرفهای تو رو شنیدیم ب

همیشه باید ببینم طرف دیگه چی میگه 

ببین رفتار خودت چطور بوده

اگه میتونی بهش بگو بریم مشاوره اگه قبول کرد ب پدرت بگو هنوزم دوسش داری تلاشتو کن البته حتما ب رفتار خودتم فکر کن و یه مشاوره درست و درمون برو

اگه میبینی فایده نداره تمومش کن 

غرض کنیم مهریه رو کامل داد به چه دردی میخوره آخه ؟ 

له درد این میخوره که  دختر مردمو نگیری یکی دوماهه بازیچه کنی بعد سیر شدی  مفتی طلاق بدی 

من با اینکه مهریمو به خواست خانوادم اجرا گذاشتم شدیداً مخالف این بودم . خردفه جلسه دادگاه دارم عذاب میگیرم . 

اینو میشه یکم توضیح بدی،

من یکم فهمیدم، اما کامل نه

خب عزیز شاید خودتو مقصر توی طلاقت میدونی ببخشید اگه اشتباهی احساس کردم قصد بدی نداشتم ولی معمولا ادم وقتی اون ته ته دلش خودشو مقصر ببینه عذاب وجدان میگیره

ازدواج یعنی آرامش وقتی نتونستید این آرامش رو بهم بدید پس اصرار نکن

اگر بچه داشتی میگفتم انقدر قوی شو که چرخه دنیا رو یه جور دیگه بچرخونی ولی وقتی هنوز زیر یه سقف نرفتی و توی دوران شناخت به این نتیجه رسیدی یا رسیده که به درد هم نمی‌خورید چرا غصه میخوری 

لطفا فکر های پیرزنی هم نکن مطمئن باش مورد ازدواج خیلی خوب هم توی مسیر زندگیت میاد امید به خدا داشته باش

ان شاالله خیره

شوهرت خیلی بچه مونده مشخصه به حرف خانوادش هست یه روزی پشیمون میشه متوجه اشتباهات میشه ولی دیره

بحث دوست داشتن نیست شایداونم دلش باهات باشه ولی عرضه نگه داشتن تورونداره فردا پس فردا بچه داربشی بدترمیشه مگه اینکه خودش یه روزی به خودش بیاد