کلن از نوجوونیو جوونیم هیچی ندیدم فقط درس خوندمو گفتم اینه که ایندمومیسازه کلن یه بار فقط تو عمرم با دوستام رفتم بیرون تو این دنیا فقط مامانم بهم تولدمو تبریک میگه
قبلنا ولی این طور نبود خیلی زندگی بهتری داشتیم به زندگی امید داشتیم ولی نمیدونم چی شد که تا این حد تنها شدیم مث یه مرده متحرک
نمیخوام انرژی منفی بدم یا ناشکری کنم که البته ناشکری میشه ولی اگه جفتمون الان بمیریم خیلی خوشحال میشیم که البته اینم خیلی برا کسی مهم نیست