یه عمر بچگی و نوجوانی و جونی سختی داشتیم
حالا که شوهرم کردیم بشینیم یکم استراحت کنیم بفهمیم دنیا دست کیه
هر کی بم میرسه میگه کی بچه میااااری؟؟؟؟
اصلا درک نمیکنم بچه به چه کارم میاد
پس خود من چق میشم؟؟
گذشته افتضاح حالا بچه هم بیاد یهههه عمر باید از یکی دیگه مواظبت کنم سختی بکشمممم
عن بشورم
شب تا صب بیدار باشم
که چی بشه ؟ مادر بشم که مثلا چه گلی ب سرم میزنه؟؟؟
همسرم میگه رود بچه بیاریم
اگ دوست نداری اصلا نیار
بچه مسئولیت دار
سر خود بزرگ نمیش
نه نیازی نیست زود بیاری بدن خودت هروقت دوست داشتی بیار به کسی ام مربوط نی
اگر دوست نداری که اصلا نباااید بیاری
تا وقتی مشکل نداری برات مهم نیست ک بچه داری یا ن
همینکه متوجه میشی ناباروری به هر دری میزنی تا بچه بیاد 🤦🏼♀️
نمیدونم فقط این ومیدونم اونا که پول ندارن اعصاب ندارن آرامشی تو زندگی شون نیست بچه اوردن بزرگترین گناهه
نیار والا
دوست نداری نیار اونا که قرار نیست بزرگ کنن واقعا بچه خیلی زیاد مسئولیت داره که نمیشه از هیچکدومش چشم پوشید همه زندگی آدمو تحت تأثیر قرار میده وهیچ جوره نمیشه ازش فرار کرد ولی به مادرای دیگه توهین نکن عن بشورم و..چیه وقتی بچه دار بشی حتی نگران این موضوع هم هستی اگه هرروز شکمش کار نکنه باید فکر چاره باشی😄
ماها که بچه داریم پی همه چیزو به تن مالیدیم
من مثل خودت بودم دوست داشتم مسافرت برم همش سفرهای دوتایی و خوش گذرونی و ... بعد ۳۲ سالگی نمیدونم چی شد همش نگران بودم که بچه دار نشم و انگار اولویتام تغییر کرد. دیگه خسته شده بودم دلم مسئولیت میخواست دیگه تفریحام هم فرق کرده بود آخر تو ۳۵ بچه آوردم. الان پشیمون نیستم چون احساس تنهاییم کمتر شده. حیف بی پولیم مگرنه الان دومی هم میاوردم
