چرا اینطوری میشه؟چرا هیچی درست نمیشه؟چرا تو این سن کم باید قرص اعصاب و روان مصرف کنم چرا باید حرص درس و بخورم؟چرا نباید جوونی کنم؟چرا تواینجا همه چی انقدر سخت بدست میاد؟تا کی جوونی نکنم تاکی برای نیازهای عادی زندگیم باید بجنگم چرا باید سنجش دهنمونو صاف کنه هروز قانون جدید هروز استرس جدید چرا انقدر بدبختیم؟چرا باید از کشور خودم فراری باشم؟؟چرا جوووونی نمی کنیم چرا؟؟وقتی خودمو با کسی که تو غرب نشسته مقایسه میکنم که چقدر راحت درسشو میخونه وارد بهترین دانشگاه میشه درکنارش کار میکنه بورسیه داره بهترین امکانات زندگی و داره یک سال کار کنه ماشین شو میخره با حقوق یک ماهش میتونه بهترین مدل گوشیو دستش بگیره تو دوسال میتونه پول انچنانی پس انداز کنه و هزاران بار جلوتر از منه به این نتیجه میرسم چرا به دنیا اومدم چرا این زندگی و انتخاب کردم:))
هیتمم کنید برام مهم نیست دیدو نمیشه نادید کرد:)
هیشکی جوابگو نی
فقط بگو ف.اک بش
چون ما تو ایران زندگی میکنیم :)
به عنوان یک جوون ۲۱ ۲۲ ساله واقعا از زندگی خستم...
هدف های ما ، برنامه روزانه اوناست :)
پس انداز ما ، حقوق اوناست :)
آرزو ی ما ، حقوق انسانی اوناست :)
هه...
زندگی هم سنام آرزوی منه
یه زندگی عادی
مامان باباشون کنارشونن
شرایط اینو دارن بخوان واسه کنکور بخونن
اگه شرایطش بود یه لحظرم از دست نمیدادم
اما حتی یه زندگی عادیم واسه من زیادی بود
هعی خواهر هم سن هستیم
هر دوره ای سختی های خودشو داره.
زمان ما هم قبولی تو کنکور خیلی سخت بود خدایی😬اما گذشت
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
