من ادمای کمی دورم هستن اوناهم درگیر زندگی خودشونن اما من انگار زندگیم یه سریال خسته کنندس که صبح صبونه بخور برو دانشگاه ناهارو شام و وسطشم بعضی از روزا با دوستا برو دوساعت بیرون اونم گاهی بقیه روزم تو گوشی پخشم توی اتاق
ولی بقیه رو میبینم هر روز یه جا کار دارن مشغولن با اینو اون دور میزنن سرگرمن دوستاشون میان دنبالشون پیششونن خونه همن اما اطراف من کسی اونطوری نیست که باهم وقت بگذرونم
شماها توی طول روز چیکار میکنین که حس روزمرگی کسل کننده نداشته باشین