۲۲سال و خورده ای سن دارم تا ۷ماه پیش دوستی با پسرو بد میدونستم بخاطر محیط خانواده، مادر سخت گیر و کنکور و.. ولی به خاطر شرایطی که توش قرار گرفتم فهمیدم این همه سال اشتباه زندگی کردم خستم واقعا چون هییچ ارتباطی هم نداشتم نمیتونم راحت با پسرا ارتباط برقرار کنم حس تنهایی شدیدی دارم بنظرتون چکار کنم
از لحظ ظاهری هم خیلیا میگن زیبا و مهربونم که اینم حرف دخترا بود اگه پسری هم ۱درصد شاید خوشش میومد جوری جدی رفتار میکردم انگار دشمنی داشتم.
همه اینا به کنار امشب حالم داغونه نمیدونم چکار کنم حالم بهتر شه بچه های کوچکتر از خودمو میبینم همه کسیو دارن حس کمبود و عقب موندگی شدیدی میکنم.
