اینایی رو که گفتم گویای حتی ذره ای از درد و رنجی رو که در زندگی کشیدم هم نبود
ولی شمایی که هنوز ازدواج نکردین
شمایی که ازدواج کردین شرایط خوبی ندارین و میخواین بچه دار بشین
و از همه مهمتر شمایی که بچه دارین تو رو خدا وسط دعواهاتون به اون طفل معصوماتونم فکر کنید شما مسئول اونا هستین
من وقتی پیش روانشناس میرم میگه تو الان دیگه خودت باید زندگی خودت رو بسازی و خودت مسئول خوشبختی خودت هستی نه دیگران ولی اینطور نیست اینا همش حرفه
البته من خیلی رو خودم کار کردم که از ایفا کردن نقش قربانی بیرون بیام
ولی همیشه احساس میکنم آدم بیخودی هستم مودبانه ترش اینه که مفید نیستم اعتماد بنفس و عزت نفس ندارم، چون از بچگی هیچکس با من محترمانه برخورد نکرده و تو سرم زدند
مامان و بابام ، نفرت شون از همدیگه رو سر من خالی میکردند
حالا هر روز روانشناس و ال و بل که تازه تو سن چهل سالگی بتونم برای خودم ارزش قائل باشم