منم مجرد بودم بهم میگفتن چه دختر خوبی، من لباسام ساده و مرتب بود، ارایش نمیکردم فقط یه رژ و ریمل، حجابم معمولی بود، دوست پسر نداشتم، درسخون بودم، هر کی میدید میفهید بچه درس خون کلاسم. صحبت که میکردم با لبخند و مودبانه حرف میزدم، اصلا قیافه نمیگرفتم، هر کی میخواست کاری کنه پا میشدم کمکش میکردم.
ولیییی از وقتی ازدواج کردم یادم نمیاد کسی از خوبیم گفته باشه🤣 چون آرایش میکنم واسه خونواده شوهر قیافه میگیرم اونجا لباسای خیلی شیک میپوشم، کمکشون نمیکنم، زنگ نمیزنم، کلا بیشتر حس میکنم رو مخشونم تا اینکه واسشون خوب باشم🤣