واقعا گیج شدم
پسری هست که سه ساله دوستم داره بار ها رد کردمش ولی مونده مثل یه دوست همکار همیشه پشتوانمه تو این همه سال اصلا نشده مثل پسرای دیگه حرفای بیخود بزنه یا جوری حرف بزنه که ناراحت بشم در حالی که من خودم باهاش خیلی بد حرف میزنم خانوادشو هم میشناسم در واقع اولش مامانش منو بهش معرفی کرده بود مامانش روانشناس باباش رییس دانشگاه خودمونم معلمیم چندمین باره باز میگه بریم بیرون همو بببنیم و اینا قبول نمیکنم .
البته خب یسری اخلاقای بد داره که خیلی یدندست میخواد حرف حرف خودش باشه از طرفی هم چون نمیخواد کسی تو شهر ببینتمون (شهرمون کوچیکه) مبگه با ماشین دور بزنیم
که من دوست ندارمم
خیلی قاطی پاتی شد 😬 حالا شما بگین من چیکار کنم
