عشق٬ از عشقه گرفته شدهاست
و آن گیاهی بدون ریشه است به نام لبلاب....چون بر درختی پیچد آن را بخشکاند.
عشق صوری درخت جسم صاحبش را، خُشک و زردرو میکند
اما عشق معنوی بیخ درخت هستی عاشق را خشک سازد و او را از خود بمیراند.
عشق را در لغت افراط در دوست داشتن و محبت تام معنی کردهاند
