دلم گرفته شوهرم نمیاد بریم خونمون عمرم داره تباه میشه احتمال میدم بخاطر هزینه ها نمیبره خونمون من از این پوششی که تو خونه مادرشوهر دارم متنفرم از بس پوشیدم همش عرق میکنم خسته شدم الان چند سال رفته خونه اجاره کرده فقط مهمان بیاد ما میرویم خونمون زندگیم شده صحنه تئاتر اگه بیننده داشت میرم صحنه تمیز میکنم نقش بازی میکنم بعد که نمایش تموم شد همه جا رو تمیز میکنم و آخر سر در سالن میبندم همیشه دعا میکنم خانوادم تو شهرم نیان من مجبور بشم برم خونم و یه مسئله دیگه اینه همسرم بهم محبت نمیکنه از سر لجبازی مادر شوهرمو از پشت سر بغل میکنه بوسش میکنه ولی طرف من نمیاد یه بار تو حرفاش گفت من با تو ازدواج کردم هیچ پیشرفتی ندارم (دوتا برادر داره هر دو پدر زنشون خونه بهشون دادن و تو خونشون زندگی میکنن مثلا اونا پیشرفت کردن) حسرت جارو زدن خونم غذا درست کردن لباس راحتی پوشیدن تو خونم به دلم مونده
برو خونه ات به شوهرت بگو با ننه ش زندگی کنه
چرا قبول کردی .تو برو خونت اومد .اومد نیومد جهنم.بلاخره میاد
چراا آخه؟خدا کمکت کنه عزیزم
چرا انقدر بی زبونی؟ حقت نیست بری خونه خودت زندگی کنی؟ چرا از خانوادت پنهون میکنی؟ باهاش سفت و سخت صحبت کن.
خب چرا خونه اجارهه کردهه و هر ماه پول اجارهه میدهه؟؟
برو تو خونت بشین اشکال ندارهه نون پنیر بخورید ولی خونه خودتون باشید راحت باشید
به شوهر بگو من تو لونه سگم کنار تو شاد و خوشبختم بهش بگو بریم خونه خودمون شبا دوتایی لذت ببریم مثله هندی هااااا
مگه سر کار نمیرهه ؟؟؟؟
واااای درکت میکنم خیلی حس بدیه خیییییلی
چرا باهاشی؟ مگه تامین خونه بر عهده زنه که شوهرت ازت توقع داره؟ اگه بچه نداری جداشو چون عمرت تلف میشه با مردی که ازش برای تو شوهر در نمیاد🙌
خانوادش بهش گفتن خانم تو ببر اونجا راحت تره مشکل از شوهرمه
واسه چی نمیرید خونتون
چی بگم شوهرت حیلی چرته بچه نداری جدا شو (اینو بیشتر طبق اون تاپیک سال تحویلت گفتم )
اسی همینارو به شوهرت گفتی بهش بگو که راحت نیستی بگو دوس داری خونه خودت باشی
احساس میکنم زورش میاد خرج خونه بده حرف قانع کننده نمیزنه
